Rudzki Stefan
Stefan Rudzki, ur. 3 V 1946 w Hohenstein w Niemczech, zm. 31 I 1997 w Largo w USA. Ukończył Technikum Mechaniczne dla Pracujących w Wałbrzychu (1971).
1964–1970 brygadier warsztatów mechanicznych w Spółdzielni Pracy Cukrowniczej
Jedność Jedność „Jedność”, pismo związane pocz. z MKS w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego w Szczecinie, nast. z MKR, wydawane 26 (z datą 24) VIII – 31 XII 1980 i 10 I – 11 XII 1981.
w Wałbrzychu, 1970–1973 mistrz w Dolnośląskich Zakładach Artykułów Technicznych w Głuszycy, 1973–1982 mistrz, nast. st. mistrz narzędziowni w Zakładach Mechanicznych Przemysłu Włókien Sztucznych/Zakładach Mechanicznych Chemitex w Łodzi Zakład Filialny w Sieradzu.
Od IX 1980 w „S”; od 16 IX 1980 członek Komitetu Założycielskiego, nast. od 16 XII 1980 KZ; X – XII 1980 członek prezydium MKZ Sieradz, I – V 1981 przew. prezydium MKZ Sieradz, w III 1981 komisarz strajkowy MKS Sieradz. Od V 1981 delegat na I WZD Regionu Ziemia Sieradzka, kandydat na przew. ZR, członek ZR, wiceprzew. ZR.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Sieradzu i Łowiczu, 2 V 1982 zwolniony. Od 1982 na emigracji w USA.
1980–1984 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/Wydz. V KW MO/WUSW w Sieradzu w ramach SO krypt. Pozytywni; 1982 przez Wydz. V KW MO w ramach KE krypt. Mistrz; 1983–1988 przez Wydz.
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
WUSW w ramach SOS krypt. Emigranci.
Andrzej Czyżewski