Kruszewski Konrad
Konrad Kruszewski, ur. 19
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1958 w Białymstoku. Absolwent Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, kierunek filologia polska (1982).
W X 1980 współzałożyciel, przew. NZS na Wydz. Filologicznym. Od 1981 w „S”; I – VIII 1981 redaktor pisma NZS FUW „Przy Budowie”, IV – XII 1981 autor w niezależnym piśmie „Wiadomości Bieżące”; od 1 VII 1981 redaktor „Biuletynu Informacyjnego MKZ NSZZ «Solidarność» Region Białystok”. 15 V 1981 współzałożyciel Uczelnianego KOWzP przy FUW.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Białymstoku, Suwałkach i Kwidzynie, zwolniony 16 IV 1982. 1982–1989 redaktor, drukarz i kolporter, od jesieni 1982 redaktor nacz. podziemnego pisma „Biuletyn Informacyjny TKR NSZZ «Solidarność» Region Białystok”. 1984–1988 autor w podziemnych pismach: „Nasz Głos”, „Słowa” (także redaktor), „Bez Debitu”. 9 X 1988 – 1990 członek RKW Region Białystok. 1983–1994 terapeuta w ośrodku Monaru w Zaczerlanach k. Białegostoku.
Od 15 IV 1989 członek KO Ziemi Białostockiej. 13–14 I 1990 delegat na II WZD Regionu Białystok. 1990 dziennikarz „Tygodnika Białostockiego”, 1990–1991 „Plusa”, 1992–1993 redaktor „Kuriera Podlaskiego”, 1993–2001 z-ca redaktora nacz., od 2001–2015 redaktor nacz. „Gazety Współczesnej”, nast. dziennikarz portalu Onet.pl.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Krzyżem Wolności i Solidarności (2018), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000).
4 X 1980 – 21 I 1982 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Białymstoku w ramach SOS krypt. Organizacja/SO krypt. Solidarność/Miasto; 12 XI 1980 – 15 VIII 1983; 3 VI 1987 – 30 XI 1989 przez Wydz. III/WOKPP KW MO/WUSW w ramach SOR krypt. Publicyści.
Tomasz Danilecki