Zientarska Danuta
Danuta Zientarska, ur. 7 VIII 1936 w Kartuzach. Absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego, Wydz. Humanistycznego (1980).
1954–1958 specjalista działu handlowego Wojewódzkiego Zarządu Młynów – Polskich Zakładów Zbożowych w Gdańsku; 1958–1970 zajmowała się domem; 1970–1985 sekretarka w Bibliotece Głównej Uniwersytetu Gdańskiego w Sopocie, 1985–1988 specjalista ds. dokumentacji naukowo-badawczej w Dziale Nauki UG.
VIII 1980 uczestniczka strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, delegat z Biblioteki UG do MKS. W Sali BHP redagująca na matrycach białkowych ulotki oraz teksty do Strajkowego Biuletynu Informacyjnego „Solidarność”. Współpracownik Komisji Ekspertów (przepisywała teksty na potrzeby prowadzonych negocjacji). Reprezentantka, z Robertem Głębockim, UG w MKS. Od IX 1980 w „S”, członek KZ UG. Od IX 1980 prace dorywcze dla MKZ w Gdańsku: przepisywanie tekstów na maszynie, prace redakcyjne, sporządzanie list osób represjonowanych dla Piotra Kapczyńskiego i KSS KOR.
1981 udostępniła w swoim domu przy ul. Sobolowej w Gdańsku-Oliwie pomieszczenia na drukarnię Wydawnictwa Alternatywy Alternatywy „Alternatywy”, rocznik polityczny wydawany przez Wydawnictwo Myśli Nieinternowanej w Krakowie w l. 1986–1989. prowadzonego przez P. Kapczyńskiego, Macieja Kapczyńskiego i Zbigniewa Nowka, tam w pierwszych dniach stanu wojennego druk ulotek i odezw. 15 XII 1981 zredagowanie z P. Kapczyńskim, Z. Nowkiem i Ryszardem Puszem „Niezależnego Serwisu Informacyjnego »Solidarność«” (na podstawie informacji z docierających druków i nasłuchu zagranicznych rozgłośni radiowych). Do IV 1982 (aresztowanie jednego z szefów grupy kolporterów, Zbigniewa Tomysa) w domu druk m.in. dalszych nr. Niezależnego Serwisu Informacyjnego „S”.
1988–1996 specjalista ds. handlowych w firmie Semeco w Gdyni, kierownik hurtowni Nomax w Gdańsku. Od 1996 na emeryturze. 1997–2000 zaangażowana w działalność charytatywną przy katedrze oliwskiej: organizatorka kolonii dla dzieci z najuboższych rodzin (szukanie sponsorów, środków finansowych).
Odznaczona Medalem 25-lecia NSZZ „S” (2005), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).