Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Kozłowska Jolanta Róża

Jolanta Róża Kozłowska, ur. 21 IV 1957 w Zawichoście k. Sandomierza. Absolwentka Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydz. Pedagogiki i Psychologii (absolutorium 1983), Uniwersytetu we Fryburgu (Niemcy), Wydz. Filozoficznego (1992).

1977 nawiązała współpracę z KOR (m.in. z Henrykiem Wujcem oraz Wiesławem i Marzeną Kęcikami) uczestniczka spotkań Uniwersytetu Latającego, Ośrodka Myśli Ludowej, RMP, kolporterka ulotek i książek; dzięki tym kontaktom spotkania jej ojca Jana Kozłowskiego z niezależnymi działaczami chłopskimi zaowocowały powołaniem w Lisowie 10 IX 1978 Tymczasowego Komitetu Niezależnego ZZ Rolników (z Henrykiem Bąkiem i in.). 1978 usunięta ze studiów na wychowaniu muzycznym WSP w Kielcach za swoją działalność opozycyjną (po występie w 10. Sacrosongu w Częstochowie – Festiwalu Pieśni i Piosenki Religijnej) i ojca. Od III 1979 wolna słuchaczka na muzykologii kościelnej KUL, Wydz. Teologiczny, kontakt ze środowiskami opozycyjnymi studentów Lublina (skupionymi wokół ks. prof. Mieczysława Brzozowskiego), kolporterka pism niezależnych m.in.: „Biuletynu Informacyjnego” KOR, „Bratniaka”, „Spotkań”, książek NOW-ej do Sandomierza, Stalowej Woli i okolicy. V 1980 zatrzymana przez SB w Stalowej Woli przed procesem ojca (w aresztach w Machowie i Tarnobrzegu podjęła głodówkę).

22 VIII–1 IX 1980 w Stoczni Gdańskiej (w zw. z postulatem strajkowym dot. uwolnienia ojca). 1980 na podstawie porozumienia gdańskiego, pkt 4, przywrócona w prawach studenckich. 1980–1983 studentka wychowania muzycznego na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Od 1980 współpracownik redakcji „Informatora”, organu Biura Informacyjnego ZR Środkowo-Wschodniego „S” (zbieranie informacji, kolportaż), od 1981 w NZS, III 1981 uczestniczka strajku studenckiego, XI–11 XII 1981 członek KS (odpowiadała za sprawy propagandy i kontaktów zewnętrznych).

Po 13 XII 1981 w ukryciu przez kilka tygodni (poszukiwana przez SB, po przesłuchaniu zwolniona), członek lubelskiego oddziału Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski (prowadzenie kartoteki więzionych i internowanych członków „S” przy kościele powizytkowskim Matki Bożej Zwycięskiej w Lublinie). 1982–1983 współpraca z podziemnymi strukturami „S” i NZS (przekazywanie informacji, pieniędzy, kolportaż). Inwigilowana, kilkakrotnie przesłuchiwana przez SB.

XII 1983–1992 pobyt w Niemczech. 1984 współzałożycielka GFPS Stowarzyszenia Naukowo-Kulturalnego w Europie Środkowej i Wschodniej we Fryburgu. 1986–1992 współzałożycielka i wiceprezes Centrum Niemiecko-Polskiego tamże, 1988–1990 organizatorka spotkań naukowych, politycznych, kulturalnych, we współpracy z Editions Spotkania Spotkania "Spotkania", podtytuł „Niezależne pismo młodych katolików”, pismo wydawane w Lublinie, okresowo także w Krakowie i Warszawie, 1977-1988. w Paryżu i miesięcznikiem „Kontakt” organizatorka przerzutu książek z emigracyjnych wydawnictw paryskich i londyńskich do Polski, inicjatorka i współorganizatorka wymiany szkolnej z Badenii-Wirtembergii i Polski.

1984–1987 stypendystka Deutscher Caritas Verbandszentrale, 1987–1989 Katholischer Akademischer Ausländer Dienst, 1991 Fundacji hrabiny Marion Dönhoff.

VI 1989 obserwatorka z ramienia „S” wyborów w Ambasadzie PRL w Kolonii. 1990–1992 organizatorka Dni Kultury Polskiej we Fryburgu i Staufen, inicjatorka partnerstwa Staufen z Kazimierzem Dolnym. 1992–1993 radczyni ds. mniejszości niemieckiej w Polsce w Ministerstwie Kultury i Sztuki. 1993–1994 odpowiedzialna za kontakty z zagranicą w wydawnictwie Editions Spotkania w Warszawie. 1994–2002 pracownik MSZ (1994–1998 wicekonsul i konsul w Konsulacie Generalnym RP w Monachium, 1998–2002 konsul generalna tamże). 2003–2004 dyr. Biura Festiwalowego Kraków 2000 oraz Festiwalu Wielkanocnego Ludwiga van Beethovena w Krakowie i w Warszawie. Od 2003 współzałożycielka i wiceprezes Stowarzyszenia im. Ludwiga van Beethovena. 2005–2009 współpraca z Instytutem Adama Mickiewicza oraz własna działalność w dziedzinie kultury. 2009–2012 konsul generalna w Kolonii (odwołana po sprzeciwie wobec planów MSZ ws. sprzedaży budynku konsulatu). 2014–2015 doradczyni ds. zagranicznych marszałka województwa podkarpackiego. Od 21 V 2015 prezes Fundacji Uniwersyteckiej w Stalowej Woli. Od 2005 członek Instytutu Chrześcijańsko-Demokratycznego im. Ignacego Paderewskiego w Warszawie. Od 2015 w Radzie Programowej Fundacji im. Ks. Kard. Adama Kozłowieckiego Serce bez Granic. Od 2015 członek Rady Nadzorczej Fundacji im. Hieronima Dekutowskiego „Zapory” w Tarnobrzegu. Od 2017 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny RP w Austrii.

Bogusław Bek

Opcje strony

do góry