Marek Konieczny, ur. 26 IX 1960 w Wałbrzychu. Ukończył
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
LO w Wałbrzychu (1979), absolwent Politechniki Rzeszowskiej, Wydz. Mechaniczny (1987).
1979-1987 student Politechniki Rzeszowskiej.
17 XI - 12 XII 1981 uczestnik strajku solidarnościowego na PRz ze studentami WSI w Radomiu.
13/14 XII 1981 z kolegami (m.in. Leszkiem Rybakiem i Witoldem Bierbaszem) wyniósł z siedziby NZS PRz w Domu Studenckim Ikar papier i matryce, materiały te ukryli. XII 1981–8 II 1982 w zw. z zawieszeniem zajęć na uczelniach przebywał w Wałbrzychu: I–II 1982 z Beatą Staniurską kolporter tamże podziemnego pisma „Z Dnia na Dzień” i ulotek. 1982–1985 działacz podziemnego NZS w Rzeszowie: II 1982–1983 współzałożyciel, działacz (m.in. z L. Rybakiem) Akademickiego Ruchu Oporu na PRz, kurier wydawnictw podziemnych między Wrocławiem a Rzeszowem. III 1982 w zw. z zatrzymaniem B. Staniurskiej, 22 III 1982 przesłuchany po rewizji swojego mieszkania w Wałbrzychu; III–IX 1982 na urlopie dziekańskim. 10 XI 1982 współorganizator akcji uczczenia święta niepodległości w holu budynku Instytutu Technologii Chemicznej PRz, gdzie 200 studentów zaśpiewało Mazurek Dąbrowskiego. XI 1982 – V 1983 redaktor, drukarz i kolporter 5 nr-ów „CDN. Niezależnego biuletynu studenckiego” wydawanego przez ARO. 1984–1990 członek zaprzysiężony SW: 1984 współorganizator Oddziału SW w Rzeszowie, 1984–1985 członek Rady, łącznik i kurier z podziemnymi wydawnictwami między Rzeszowem a SW we Wrocławiu (książki, ulotki, pisma m. in. „Solidarność Walcząca”, „Biuletyn Dolnośląski”, „Z Dnia na Dzień”, „Tygodnik Mazowsze”, „Galicja”), drukarz jednego nr. podziemnego pisma „Galicja”. 19 II 1985 rewizja SB w jego pokoju w DS Akapit. III 1985 eksmitowany z akademika i skreślony z listy studentów. IX 1985 reaktywowany w prawach studenta PRz. 8 X 1985 przywiózł z Wrocławia plecak wydawnictw podziemnych i ulotek wzywających do bojkotu wyborów, zatrzymany w mieszkaniu Andrzeja Kucharskiego, gdzie w tym czasie SB przeprowadzała rewizję i przesłuchany, nast. SB zablokowała jego zatrudnienie w WSK PZL Świdnik mimo iż był stypendystą i obligatoryjnie miał tam podjąć pracę. 1985–1989 współpracownik SW we Wrocławiu (m.in. do 1987 z Leszkiem Rybakiem oraz kontakt z Antonim Lenkiewiczem, Andrzejem i Janem Bafalukoszami), kurier wrocławskich wydawnictw do Rzeszowa i Wałbrzycha. 1985–1986 kandydat na dyżurnego ruchu w PKP w Wałbrzychu. 1986–1989 uczestnik spotkań i wykładów organizowanych przez Duszpasterstwo Ludzi Pracy w kościele św. Józefa Robotnika w Wałbrzychu oraz DLP przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Jeleniej Górze. IX 1986 – X 1987 zasadnicza służba wojskowa, XII 1987 – VIII 1989 pracownik utrzymania ruchu w Dolnośląskich Zakładach Graficznych w Wałbrzychu. 29 IV 1988 rewizja mieszkania przez SB, 12 X 1988 ukarany grzywną w wysokości 20 tys. zł za wywoływanie niepokoju publicznego z powodu kolportażu nielegalnych wydawnictw.
1989 w „S”. 1989 współzałożyciel Komitetu Organizacyjnego w zakładzie. 1990 działacz KO w Wałbrzychu, III–V 1990 współorganizator kampanii wyborczej w dzielnicy Wałbrzych-Stary Zdrój. 1989–1990 nauczyciel w SP w Twardocicach k. Złotoryi, od 1990 matematyk kolejno w Zespole Szkół Rolniczych w Bożkowie, Noworudzkiej Szkole Technicznej i LO w Nowej Rudzie.
24 III – 16 X 1982 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Wałbrzychu w ramach SOR; 19 XII 1987–27 X 1989 przez Wydz. III WUSW tamże w ramach KE krypt. Rezerwista; 2 III 1988–30 VI 1989 przez Wydz. III WUSW tamże w ramach SOR krypt. Akacja.
Janusz Borowiec, Łukasz Sołtysik