Tkaczyk Jan
Jan Tkaczyk, ur. 11
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1949 w Kowarach. Ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową przy Lotniczych Zakładach Naukowych we Wrocławiu (1966), Technikum Mechaniczne nr 2 dla Pracujących przy Politechnice Wrocławskiej (1972).
1966–1973 st. asystent projektant w Instytucie Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn PWr.; 1973 dyplom mistrza fotografii; 1973–1985 fotograf w Fabryce Dywanów Kowary w Kowarach, właściciel zakładu fotograficznego tamże.
Od X 1980 w „S”; V/VI 1981 delegat na I WZD Województwa Jeleniogórskiego; IX/X 1981 obserwator I KZD.
XII 1981 – VIII 1982 wytwórca ulotek oraz organizator i uczestnik akcji ulotkowych i malowania napisów na murach w Kowarach. 1982–1986 kolporter podziemnych pism, m.in. „Odroczenia”, „Dywanika”, „Solidarności Walczącej”, „Gencjany”, „Zerwij Kajdany, Połam Bat…”, „Zgorzeliny”, „Z Dnia na Dzień”. 30 VIII 1982 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Nysie, 6 X 1982 zwolniony. 1982–1986 współorganizator w swoim domu spotkań działaczy kowarskiego podziemia; 1983–1984 zbierał fundusze dla redakcji podziemnego pisma „Dywanik”. 1982–1986 współorganizator mszy za Ojczyznę w kościele pod wezwaniem Imienia NMP w Kowarach oraz spotkań działaczy jeleniogórskiej „S” w Karkonoszach. 1982–1986 wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany (m.in. 18 VIII, 21 X, 14 i 27 XII 1982, 3 I 1983 rozmowy profilaktyczno-sondażowe i ostrzegawcze), rewizje w domu i miejscu pracy.
Od 1986 na emigracji w Australii. 1987–1991 technik laboratoryjny w Mt Gravatt Photographics w Brisbane, 1991–2015 fotograf w Millars Photographic Services tamże, od 1995 własna działalność gospodarcza w JK Design Photography tamże. Od 1987 w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów w Australii, 2006–2014 wiceprezes, od 2015 prezes; od 1995 w Professional Photographers Association Qeensland; od 2006 w Związku Polskich Więźniów Politycznych w Australii; 2014–2015 wiceprezes Zarządu Krajowego i Fundacji SPK, od 2015 prezes; od 2015 w Radzie Federacji Światowej Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Londynie.
29 I 1982–9 II 1983 zarejestrowany przez Wydz. V KW MO w Jeleniej Górze jako TW ps. Fotograf (współpracy nie podjął); do 7 V 1986 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW tamże w ramach KE.
Łukasz Sołtysik