Wasilewski Zdzisław Józef
Wasilewski Zdzisław Józef, ur. 25 V 1948 w Augustowie. Ukończył Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Karolewie k. Kętrzyna (1967). Absolwent SGGW na Wydziale Rolnictwa (1978) oraz Ekonomiczno-Rolniczym, specjalność pedagogika (1988).
1967–1971 zatrudniony jako kalkulator w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Kukowie. 1971–1972 instruktor mechanizacji w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Augustowie. 1972– 1975 gł. specjalista ds. mechanizacji w Powiatowym Związku Kółek Rolniczych tamże. 1975–1976 w Wojewódzkim Związku Kółek Rolniczych w Suwałkach. 1976–1979 z-ca kierownika warsztatów szkolnych w Zespole Szkół Zawodowych nr 2 w Augustowie. 1980 właściciel gospodarstwa rolnego. 1979–1992 starszy specjalista pozaszkolnej oświaty rolniczej w Wojewódzkim Ośrodku Postępu Rolniczego w Olecku.
Od 1980 w „S”. Wspierał rolników tworzących struktury „S” RI.
Od 1984 po nawiązaniu kontaktu z Andrzejem Stelmachowskim i Gabrielem Janowskim działacz podziemnych struktur „S” RI. 1985 współorganizator Duszpasterstwa Rolników Duszpasterstwa Rolników Duszpasterstwa Rolników, powstały w okresie stanu wojennego z potrzeby pogłębienia wzajemnych kontaktów pomiędzy działaczami „S” RI a duchowieństwem. Pierwsze rozmowy z hierarchią podjęła grupa działaczy „S” RI z woj. stołecznego warszawskiego. W V 1982, za zgodą bp. Władysława Miziołka, została odprawiona w archikatedrze św. Jana msza św. w 1. rocznicę rejestracji „S” RI. Msze św. o podobnym charakterze odbywały się późn. rokrocznie, skupiając coraz większą liczbę ludzi chcących m.in. zamanifestować w ten sposób wolę reaktywowania „S” RI. Warszawskie środowisko „S”, zachęcone powodzeniem tej idei, 5 IX 1982 zorganizowało razem ze stroną kościelną na Jasnej Górze dożynki o charakterze religijno-patriotycznym z udziałem ok. 300 tys. rolników. 18 XI 1982 prymas Józef Glemp przyjął warszawską grupę działaczy i doradców związku, którzy m.in. prosili go o ustanowienie stałych form duszpasterstwa dla rolników. 2 XII 1982 Konferencja Episkopatu Polski utworzyła Komisję Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Rolników, Ogólnopolskie Duszpasterstwo Rolników, w diecezjach ustanowiła jego referentów diecezjalnych i dekanalnych. Przew. Komisji został bp Jan Gurda. Celem DR było przede wszystkim pogłębianie życia religijnego rolników, wiele wysiłku wkładano w odrodzenie moralne wsi, podkreślenie godności i wartości pracy rolników. Duszpasterze pomagali w samokształceniu i pracy oświatowej, organizowali życie kulturalne, działalność oświatową, akcje na rzecz dobra wspólnego (pomoc w gospodarstwie, porady prawne itp.), rekolekcje, dni skupienia itd. Istnienie DR spotkało się z nieprzychylną reakcją władzy, która zarzucała Kościołowi, że w ten sposób dąży do reaktywowania „S” RI. przy parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Augustowie, w tym prelekcji patriotycznych, balów rolniczych, dożynek dekanalnych i ogólnopolskich, pielgrzymek rolników na Jasną Górę. Bronił krzyża w WOPR w Olecku. Kolportował i wydawał druki drugiego obiegu. 1986 członek Towarzystwa Przyjaciół KUL. 1987 członek Krajowej Rady NSZZ RI „S”. 1988 radny MRN w Augustowie.
1989 przew. Tymczasowej Rady Rolników Indywidualnych „S” Region Pojezierze, delegat na Krajowy Zjazd NSZZ RI „S”
w Warszawie, członek Tymczasowej Krajowej Rady NSZZ RI „S”. Zastępca przew. Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego w Suwałkach. Organizator biura wyborczego Komitetu Obywatelskiego w Augustowie oraz spotkań z kandydatami KO. 1990 członek Rady Krajowej KRUS. Radny RM w Augustowie I,
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
i IV kadencji. 1992–1994 starszy doradca ds. rozwoju spółdzielczości w Fundacji Spółdzielczości Wiejskiej w Warszawie, Regionalnym Ośrodku w Białymstoku. 1994–2000 kierownik Wydz. Planowania i Gospodarki Komunalnej w Urzędzie Miejskim w Augustowie.
1998 radny pow. augustowskiego. 1991 członek PSL „S” (1994 Stronnictwo Ludowo-Chrześcijańskie, 1998 Stronnictwo Konserwatywno- Ludowe). Prezes Zarządu Wojewódzkiego, członek Rady Krajowej. 2000 zrezygnował z przynależności do SKL, nie zgadzając się na połączenie z częścią Unii Wolności. 2001–2003 starszy inspektor nasiennictwa w Wojewódzkim Inspektoracie Inspekcji Nasiennej w Białymstoku. 2003–2019 dyr. Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Augustowie. Od 2019 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2016), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017), medalem pamiątkowym Niezłomni Solidarni przyznanym przez Klub Więzionych i Represjonowanych w Białymstoku (2020).