Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Babaryko Andrzej

Babaryko Andrzej, ur. 3 I 1952 w Miłoszowie (woj. zielonogórskie), zm. 6 IX 2006 w Brzezinach. Ukończył Technikum Chemiczne w Zgierzu (1970), absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, Wydz. Ekonomiczno-Socjologiczny (1978).

1970–1973 laborant w ZPB „Boruta” w Zgierzu.

1976–1980 współpracownik KOR/KSS „KOR”, m.in. II/III1977 organizator zbiórki pieniędzy na macierzystej uczelni oraz kolporter (m.in. podziemnych pism: „Biuletyn Informacyjny”, „Solidarność z Gdańskiem”, „Aneks” oraz wydawnictw NOW-ej), udostępniał mieszkanie na magazyn wydawnictw niezależnych. 28 III 1977 sygnatariusz petycji do Sejmu PRL z żądaniem przedstawienia prawdziwych okoliczności wydarzeń Czerwca 1976 w Radomiu i Ursusie, wskazania odpowiedzialnych za represje stosowane wobec protestujących oraz wzywającej do uwolnienia skazanych i przywrócenia ich do pracy. 16 V 1977 uczestnik uroczystości żałobnych zorganizowanych w Łodzi po śmierci S. Pyjasa i sygnatariusz deklaracji solidarności z krakowskimi studentami organizującymi bojkot juwenaliów. 7 VI 1977 sygnatariusz petycji do Prokuratury Generalnej PRL z żądaniem uwolnienia zatrzymanych liderów KOR. 1977 zaangażowany w nieudane próby stworzenia SKS w Łodzi. 29 X 1977 współzałożyciel Niezależnego Klubu Dyskusyjnego w Łodzi. 1977–1981 związany ze środowiskiem „Pulsu. Nieregularnego Kwartalnika Literackiego”, uczestnik spotkań organizowanych w tzw. salonach E. i J. Bierezinów, A. i W. Sułkowskich oraz S. i Z. Jaskułów. W latach 70. członek Koła Młodych Oddziału ZLP w Łodzi, od 1980 wiceprzew. 1977 laureat konkursu poetyckiego „Debiuty ’77”. 1978 debiut poetycki na łamach tygodnika „Odgłosy” (wiersze zamieszczono z inspiracji SB w celu doprowadzenia do zerwania więzów łączących autora ze środowiskami niezależnymi). 1978–1983 stażysta, mł. asystent, asystent Działu Metodyczno-Organizacyjnego WSZ im. Mikołaja Kopernika w Łodzi. 1979 poparł tzw. apel pięciu z 11 I 1979 skierowany do przew. Rady Państwa ws. zwolnienia Kazimierza Świtonia. 14 III 1979 przeszukanie w miejscu zamieszkania, w wyniku którego SB przejęła znaczną ilość nielegalnych materiałów. 1980 ankieter Instytutu Socjologii i Filozofii Oddziału Warszawskiego PAN z siedzibą w Łodzi. II 1980 sygnatariusz petycji skierowanej do Kancelarii Sejmu PRL ws. zwolnienia osób skazanych za udział w niezależnych obchodach zorganizowanych 11 XI 1979.

Od 1980 w „S”, m.in. przew. komisji oddziałowej w Dziale Metodyczno-Organizacyjnym, od 6 III 1981 członek Komitetu Założycielskiego „S” w WSZ im. Mikołaja Kopernika w Łodzi (powołanego w miejsce struktury rozwiązanej decyzją MKZ „S” Ziemi Łódzkiej), od V 1981 wiceprzew. KZ. 17 XII 1981 przesłuchiwany w zw. z dotychczasową działalnością opozycyjną. XII 1981 zaangażowany w pomoc rodzinom internowanych i uwięzionych. 1983–1984 kierownik działu w Przedsiębiorstwie Państwowym „Dom Książki” w Łodzi. 1984–1985 instruktor działu organizacyjnego Stowarzyszenia Twórców Kultury tamże. 1985–1990 kierownik Działu Współpracy z Widzem w Teatrze Studyjnym ’83 im. Juliana Tuwima tamże, 1996–1998 kierownik literacki tamże. 1989–2006 członek SPP. Zastępca redaktora nacz. miesięcznika: 1991–1992 „Bestseller”, 1992–1993 „Imperium”, 1993–1994 „Żyjmy Dłużej”. 1994–1997 inspektor w Biurze Rzecznika Prasowego Prezydenta Miasta Łodzi. 1998–2004 kierownik literacki w Teatrze Nowym tamże. Od 2004 rencista.

Autor zbiorów poetyckich: Sen konieczny (1983), W kręgu innej lampy (1989), Życia daremne (1994), Linia horyzontu (2004) oraz reportaży, recenzji i felietonów.

Od 2009 w Brzezinach odbywa się Ogólnopolski Konkurs Poezji Lirycznej im. Andrzeja Babaryki „Świat niedopowiedziany”.

1977–1982 inwigilowany przez Wydz. III KW MO w Łodzi w ramach SOS/SOR/KE Kwestor i od 1982 w ramach SO Eskulap.

Sebastian Pilarski

Opcje strony

do góry