Grabowski Grzegorz Maciej
Grabowski Grzegorz Maciej, ur. 12 III 1957 w Łodzi; ukończył XII LO im. Stanisława Wyspiańskiego tamże (1976). Absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, Wydz. Matematyki, Fizyki i Chemii (1984 absolutorium, 2001 dyplom mgr. fizyki).
1982–1991 nauczyciel matematyki i fizyki, wychowawca w internacie w Zespole Szkół Rolniczych im. mjr. pilota Władysława Szcześniewskiego w Widzewie; 1983–1985 student Wydz. Ekonomiczno-Socjologicznego UŁ.
1980–1984 członek NZS w UŁ. IX 1980 współtwórca NZS na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UŁ, członek Komisji Wydziałowej i współorganizator jej działalności, m.in. spotkania studentów z Jackiem Kuroniem (29 XI 1980), wydawanie biuletynu NZS „Donosiciel” (III 1981). Od V 1981 członek Komisji Uczelnianej. 5 VI 1981 członek Uczelnianego Kolegium Elektorów w wyborach rektora UŁ.
XI 1980 podjął współpracę z MKZ ZŁ „S”. 13–25 XI 1980 drukarz ulotek w czasie akcji protestacyjnej w zakładach im. Marchlewskiego. Uczestnik zorganizowanych przez redakcję „Solidarności Ziemi Łódzkiej” szkoleń dla studentów – przyszłych korespondentów biuletynu. W ramach praktyk dziennikarskich spotykał się z uczestnikami akcji protestacyjnych, m.in. w ZPB Uniontex im. Marchlewskiego w Łodzi (XI 1980), na Uniwersytecie w Warszawie podczas strajku studentów (27–28 XI 1980). Autor art. z tych spotkań w biuletynie „Solidarność Ziemi Łódzkiej”. IV–XII 1981 korespondent „Biuletynu Informacyjnego »S«”.
I 1981–1989 członek Ruchu Młodej Polski, uczestnik ogólnopolskich spotkań działaczy RMP w Gdyni (6 VII 1981), w Łodzi – w jego mieszkaniu (I poł. VIII 1981) oraz w Częstochowie (18, 19 VI 1983). 5 IX 1981 reprezentant środowiska łódzkiego RMP podczas uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej w Piotrkowie Trybunalskim, poświęconej Stefanowi „Grotowi” Roweckiemu.
I–II 1981 uczestnik strajku studentów łódzkich uczelni, przew. KS na Wydziale Matematyki Fizyki i Chemii UŁ; 7 I 1981 w składzie Studenckiego Komitetu Jedności; kierował biurem prasowym strajku. 12 I 1981 ogłosił przez radio jednodniowy ostrzegawczy strajk okupacyjny na Wydz. Matematyki, Fizyki i Chemii UŁ, uczestniczyło w nim 400 studentów. Na pocz. II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 inicjator i współredaktor pisma „Strajk”, wydrukowanego na zakupionym przez niego za własne pieniądze papierze. II–III 1981 członek redakcji (wspólnie ze Zbigniewem Sekulskim) wydawanego podczas strajku pisma „Solidarne Czuwanie”, autor licznych artykułów.
14 IV – 12 XII 1981 członek redakcji i współwydawca (ze Zbigniewem Żołnierczykiem) pisma „Veto” (w redakcji także Paweł Gniazdowski, Jerzy Najdowski, Grzegorz Ratuszniak i Jerzy Sójka), autor licznych artykułów i broszur. Organizator druku w łódzkich drukarniach: MKZ „S” oraz Szpitalu im. Kopernika i Zakładzie Techniki Obliczeniowej ZETO. 13 XII 1981 wraz ze Zbigniewem Żołnierczykiem wynieśli i ukryli z lokalu redakcji „Veta” papier oraz nierozprowadzone egzemplarze.
Pomagał „S” RI w Łodzi w utworzeniu pisma „Żywią i Bronią”, na łamach którego publikował swoje artykuły. X–XII 1981 dostarczał materiały do redakcji pisma NZS „Kanał”.
15 XII 1981 uczestnik manifestacji mieszkańców Łodzi na pl. Dąbrowskiego przed Wydziałem Prawa UŁ, gdzie odbywał się strajk studentów UŁ przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. 17 XII 1981 zatrzymany na ul. Piotrkowskiej (z Krzysztofem Bikiem), osadzony w KDMO Łódź-Śródmieście, nast. w KDMO Łódź-Górna, 18 XII 1981 postawiony przed Kolegium ds. Wykroczeń dla Dzielnicy Łódź-Górna pod fikcyjnym zarzutem, ukarany grzywną w wysokości 4500 zł.
1982–1989 kolporter publikacji podziemnych – prasy, m.in. „Tygodnik Mazowsze”, „Prześwit”, „ABC”, oraz publikacji książkowych odbieranych od Zbigniewa Żołnierczyka oraz „Bratniaka”, „Polityki Polskiej” i innych wydawnictw RMP przywożonych od Arkadiusza Rybickiego z Gdańska i odbieranych od Jacka Bartyzela. Publikacje rozprowadzał m.in. wśród studentów Akademii Medycznej oraz pracowników Zespołu Szkół Rolniczych w Ksawerowie; 1984 po wydrukowaniu nowej okładki przechowywanej w ukryciu broszury Stanisława Wójcika „»Wybory« 1947” przekazał ją za pośrednictwem Zbigniewa Żolnierczyka i Włodziemierza Domagalskiego–Łabędzkiego do kolportażu w Warszawie. 1983–1984 współtwórca samorządu studenckiego i kół samokształceniowych na Wydz. Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ, na bazie działaczy NZS; od I 1984 członek.
III 1989 współtwórca, członek i przew. Komitetu Założycielskiego „S” w Zespole Szkół Rolniczych w Ksawerowie. IV 1989 pomagał w kampanii wyborczej WKO „S”.
1990–1994 przew. Rady Gminy Pabianice; 1990–1992 rzecznik prasowy Rady Regionu Ziemi Łódzkiej NSZZ RI „S”, redaktor nacz. miesięcznika rady „Żywią i Bronią”; 1991–1993 właściciel Hurtowni Art. Spożywczych Grzegorz Grabowski w Ksawerowie; 1992–1993 dziennikarz redakcji dziennika „Nowy Świat”, nast. „Nowy Świat z Piotrkowskiej” w Niezależnym Instytucie Wydawniczym NIW Sp. z o.o. w Warszawie; 1993–1995 st. inspektor w Biurze Prasowym w Urzędzie Wojewódzkim w Łodzi, nast. redaktor nacz. „Biuletynu Wojewódzkiego” tamże; 1994–1995 przedstawiciel handlowy na teren miasta Łodzi Hurtowni Farmaceutycznej „Magram” w Krakowie; 1996–1998 dziennikarz w „Classic-FM” sp. z o.o.; 1998–2002 rzecznik prasowy wojewody łódzkiego. 1998 sekretarz Wojewódzkiego Zespołu ds. Reformy Administracji Publicznej w województwie łódzkim; 2000–2002 członek Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia w Urzędzie Wojewódzkim w Łodzi; 2005–2007 kierownik projektu informatycznego „e-Łódź”.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2016); Krzyżem Wolności i Solidarności (2007).
10 VIII 1983 – 19 IV 1985 rozpracowywany przez Wydz. III-1 WUSW w Łodzi w ramach SOS/KE krypt. Redaktor.