Głębocki Robert
Głębocki Robert, ur. 2 I 1940 w Trepałowie (obecnie Białoruś), zm. 21 II 2005 w Gdańsku, astrofizyk, wykładowca akademicki, animator życia naukowego, polityk, absolwent astronomii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1961), doktorat (1965), roczny staż podoktorski w Ohio State University w USA w Perkins Observatory (1966–1967), habilitacja 1971, prof. Uniwersytetu Gdańskiego (1979), prof. zw. (1989).
Zatrudniony w Pracowni Astrofizyki i Zakładu Astronomii PAN w Toruniu (1961–1972), prowadził badania w Obserwatorium Astronomicznym UMK. Od 1970 zatrudniony na UG, organizował, a nast. kierował Zakładem Astrofizyki (1971–1993), prodziekan Wydz. Matematyki, Fizyki i Chemii UG (1972–1978), wykładowca w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku (1978– 1980), w pierwszych wolnych wyborach wybrany na rektora UG (IX 1981), odwołany na pocz. stanu wojennego za działalność na rzecz „S” (IV 1982), dyr. Instytutu Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki (1993–1999). Pełnił wiele funkcji w środowisku naukowym, m.in: wiceprzew. Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1982–1985), wiceprezes (1973–1979, 1983–1989), a nast. prezes Polskiego Towarzystwa Astronomicznego (1989–1995), wiceprzew. Komitetu Astronomii PAN (1984–1989 i 1993–1997) oraz Komitetu Badań Naukowych (1991).
Przewodniczący powołanego do życia 26 VIII 1980 Tymczasowego Samorządu Pracowników UG. VIII 1980 reprezentował UG w MKS w trakcie strajku Stoczni Gdańskiej, pomagał organizować pomoc materialną i finansową dla strajkujących, przew. Komisji Uczelnianej (od I 1981 Zakładowej) „S” na UG (11 XII 1980 – 4 VI 1981). Uczestnik Ogólnopolskiego Zjazdu Delegatów Nauki „S” (19 X 1980), członek wyłonionej na Zjeździe Ogólnopolskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki „S” (OKPN) oraz Komisji Gdańskiego Środowiska Naukowego do rozmów z rządem ws. przygotowania nowej ustawy o szkolnictwie wyższym i systemie płac oraz podwyżkach dla pracowników naukowych, a także problemów samorządności nauki.
W latach 80. uczestnik i organizator spotkania b. członków Komisji Zakładowej na UG, współpracownik podziemnego Radia Solidarność w Toruniu, członek Społecznego Komitetu Nauki (1983–1991), utworzonej 3 X 1988 Tymczasowej Komisji Zakładowej „S” na UG, przewodniczył OKPN po wznowieniu przez nią działalności (1989–1990). Po 1989 minister edukacji narodowej w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego (12 I 1991 – 23 XII 1991), członek Unii Wolności, a od 2001 Platformy Obywatelskiej, radny Sejmiku Pomorskiego (1998–2002), przew. Komisji Nauki, Edukacji, Kultury i Sportu.
Współzałożyciel i wieloletni członek Gdańskiej Fundacji Oświatowej, która powołała do życia pierwsze po 1989 niepubliczne liceum na Pomorzu – Gdańskie Liceum Autonomiczne. Autor ok. 50 publikacji i ok. 20 prac popularnonaukowych.
Od 7 I 1986 rozpracowywany przez Wydz. III-1 WUSW w Gdańsku jako Osoba Zabezpieczona, 26 V 1988 – 14 VII 1989 przerejestrowany do SOS/SOR krypt. Kolektyw.