Cieniuch Ryszard
Ryszard Cieniuch, ur. 22 IV 1951 w Lublinie, zm. 24 V 2023. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, kierunek mechanika stosowana (1977), Lubelskiej Szkoły Biznesu w Lublinie, dyplom Master of Business Administration (1997) oraz Rocznego Studium Podyplomowego Bezpieczeństwo i Higiena Pracy w Wyższej Szkole Ekonomii i Innowacji w Lublinie (2012).
1978–1986 konstruktor/obliczeniowiec żywotności zespołów śmigłowców w Dziale Prób i Badań Dynamicznych WSK PZL Świdnik.
8–11 VII 1980 uczestnik strajku w WSK.
Od IX 1980 w „S”.
13–15/16 XII 1981 uczestnik strajku w WSK; przemycił negatywy zdjęć dokumentujących strajk, wykonane przez Sławomira Waldemara Smyka, które wywołał, przechował i powielił. 5–14 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 uczestnik spacerów świdnickich. 1982–1986 członek zespołu wydającego podziemne pismo „Grot” w Świdniku; we własnym mieszkaniu fotografował oryginały stron tekstów wszystkich numerów i w ciemni łazienkowej wykonywał klisze pozytywowe do sitodruku. 1983–1986 wykonał klisze pozytywowe do sitodruku dla 20 tytułów książkowych i kilku numerów „Niezależnego Pisma Młodych Katolików »Spotkania«” dla lubelskich wydawnictw podziemnych (Spotkania, Vademecum i Respublika). Z własnej inicjatywy wykonał kalendarz podziemny formatu A-4 na rok 1986, kolportowany na terenie Świdnika i Lublina.
1986–1990 elektronik w Polonijnym Przedsiębiorstwie Ired w Dominowie k. Lublina. 1990–2002 zatrudniony na stanowiskach kierowniczych w spółce Montex w Lublinie (m.in. dyrektor zakładu produkcji okien PCV; kierownik kontraktów wykonywanych na terenie Niemiec). 2002–2005 własna działalność gospodarcza (m.in. doradca finansowy; dyrektor zakładu produkcyjnego na kontrakcie menedżerskim). 2005–2008 kierownik/menedżer kontraktów wykonywanych przez polskie spółki na terenie Niemiec. 2008–2017 specjalista ds. bhp na budowach wykonywanych przez spółkę Polimex-Mostostal/Polimex Energetyka na terenie Polski i Niemiec. Od 2017 na emeryturze. Fotografik. Krótkofalowiec (od 2019 członek Polskiego Związku Krótkofalowców; inicjator ogólnopolskich zawodów krótkofalarskich Lubelski Lipiec 1980).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2010).