Ciepiela Jerzy
Jerzy Ciepiela, ur. 29 VIII 1952 w Nowym Targu, zm. 4 VI 2011 w Vernie we Francji. 1968–1970 uczeń Zasadniczej Szkoły Budowlanej dla Pracujących w Elblągu.
1971 ślusarz w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Łęczycy, 1972–1973 pracownik w Zakładach Chemicznych w Policach, 1973–1975 pracownik w Zakładach Sprzętu Motoryzacyjnego Polmo w Praszce, 1975–1977 ślusarz-konserwator-salowy w Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych Zrzeszenia Katolików „Caritas” w Częstochowie (w tym samym czasie w zgromadzeniu braci Albertynów w Częstochowie), 1977 pracownik w ekspozyturze PKS w Zakopanem. 1977–1978 ślusarz w Zakładzie Nr 2 FSM w Tychach, 1978–1979 w klasztorach w Częstochowie i Krakowie, 1979–1983 ślusarz w Hucie Cynku „Miasteczko Śląskie” w Tarnowskich Górach.
1977 jako pracownik FSM otwarcie krytykował system ABC, system ABC, system w „S” Regionu Małopolska, trójpoziomowy, hierarchiczny system kolportażowo-informacyjny, dający możliwość szybkiego obiegu informacji pomiędzy poszczególnymi ogniwami Związku (od centrali do każdej KZ); opracowany przez zespół pracowników Krakowskiego Biura Projektów Budownictwa Komunalnego pod kierunkiem Bolesława Śliwińskiego. społeczno-polityczny PRL, warunki płacowe i socjalno-bytowe w zakładzie. Stosunki pomiędzy kierownictwem zakładu i załogą opisał w liście do KW PZPR w Katowicach.
4–6 IX 1980 przew. Zakładowej Komisji Pracowników w zakładzie, 6–10 IX 1980 współorganizator strajku, przew. KS, od 10 IX 1980 przew. Zakładowego Komitetu Robotniczego, nast. Komitetu Założycielskiego „S”, 21 X 1980–20 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 przew. MKK „S”, nast. Miejskiej Komisji Koordynacyjnej „S” w Tarnowskich Górach, 20 II–17 VI 1981 przew. MKZ „S” w Tarnowskich Górach, VII/VIII i XII 1981 delegat na I i II WZD Regionu Śląsko-Dąbrowskiego, 17 VIII–13 X 1981 wiceprzew. ZR ds. organizacji i koordynacji działań, 14 X–13 XII 1981 kierownik działu ds. miejskich komisji koordynacyjnych w pionie ds. organizacji i koordynacji działań ZR. IX/X 1981 delegat na I KZD. XII 1981 wyznaczony przez przew. ZR Leszka Waliszewskiego na kierownika jednego z czterech obszarów z siedzibą w KWK Dymitrow, na jakie podzielono Region Śląsko-Dąbrowski na wypadek sytuacji nadzwyczajnej i konfrontacji ze strony władz. I 1981–1983 w KPN.
13 XII 1981 zatrzymany, nast. internowany, osadzony w areszcie KW MO w Katowicach, Ośr. Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu (8-dniowy protest głodowy), Raciborzu, Strzelcach Opolskich, ponownie w Zabrzu-Zaborzu, Uhercach, Rzeszowie-Załężu, Łupkowie. 11 XII 1982 zwolniony. 16 XII 1982 zatrzymany na 48 godz. za próbę złożenia kwiatów pod krzyżem przy KWK Wujek w Katowicach.
Od 1983 na emigracji w USA, nast. we Francji, m.in. w Vernie.
1978–1980 rozpracowywany przez Wydz. IIIA KW MO w Katowicach w ramach SOS krypt. Narzędziowiec, 1980–1981 rozpracowywany przez Wydz. IIIA KW MO w Katowicach w ramach SOS krypt. Jurek, 1980–1983 rozpracowywany przez Wydz. III A/Wydz. V/Wydz. V-1 tamże w ramach KE krypt. „Agresywny”.