Haczkur Mirosław
Mirosław Haczkur, ur. 2 III 1959 w Strzelcach Krajeńskich. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową o profilu budowlanym (1977). 1977–1981 murarz w Gorzowskim Kombinacie Budowlanym Zachód. VIII 1980 współautor petycji ws. podwyżki płac dla pracowników GKB, 3 IX inicjator strajku okupacyjnego tamże. Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego „S” tamże, nast. wiceprzew. KZ; od 1 X 1980 pracownik ZR, do 30 IV 1981 członek prezydium MKZ, IV 1981 delegat na I WZD, członek ZR (z upoważnienia ZR sprawował formalną opiekę nad założonym w VII 1979 Związkiem Młodzieży Antykomunistycznej, nast. Ruchem Młodzieży Niezależnej, opozycyjną organizacją młodzieży gorzowskich szkół średnich). 13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Gorzowie Wielkopolskim, Głogowie, Ostrowie Wielkopolskim, Gębarzewie i Kwidzynie (autor relacji o pobiciu 14 VIII 1982 około 60 internowanych w Kwidzynie, opublikowanej w gorzowskim podziemnym piśmie „Feniks”, relacja przemycona w liście do Edwarda Borowskiego – przew. ZR „S” w Gorzowie Wielkopolskim; udział w głodówce protestacyjnej po tym wydarzeniu; używał ps. Fidel); 7 XII 1982 zwolniony. Zwolniony z pracy, bezrobotny, dorywczo jako kościelny w parafii św. Józefa w Gorzowie Wielkopolskim; 3 X 1983–1984 kierowca/pomiarowy w Wojewódzkim Biurze Geodezji i Terenów Rolnych tamże. Zaangażowany w działalność podziemnych struktur opozycyjnych: RKW (m.in. Zbigniew Bełz, Stanisław Żytkowski), Ruch Młodzieży Niezależnej (m.in. Marek Rusakiewicz, Krzysztof Sobolewski), Komitet Studenckiej Samoobrony działający w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu – Filia w Gorzowie Wielkopolskim (Wiesław Suchogórski); do I 1987 zaangażowany w podziemną działalność wydawniczą, kolportażową i ulotkową. 19 IV 1984 aresztowany (pod zarzutem działania w nielegalnych strukturach zdelegalizowanej „S” w środowisku młodzieżowym i akademickim), osadzony w areszcie WUSW w Gorzowie Wielkopolskim, AŚ w Zielonej Górze, objęty śledztwem Prokuratury Wojewódzkiej w Gorzowie Wielkopolskim (z E. Borowskim, S. Żytkowskim, Zygmuntem Jankowskim), 27 VII 1984 umorzonym na mocy amnestii, 3 VIII 1984 zwolniony. 1984–1985 zatrudniony w zakładzie Ślusarstwo Usługowo- -Produkcyjne Józef Hładki; 1 X 1985 – 31 X 1986 Ślusarstwo Usługowo-Produkcyjne Tadeusz Kołodziejski. I 1987 wyemigrował z żoną Marią (z d. Basikiewicz) do Kanady (Winnipeg); pracuje w transporcie jako kierowca ciężarówki, zw. z tamtejszą parafią rzymskokatolicką Ducha Świętego, działacz społeczny w środowisku polonijnym. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2019) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2019). 8 VIII 1980 – 16 X 1980 rozpracowywany w ramach SOS krypt. Majster; 5 III 1984 – 11 II 1987 przez Wydz. VI WUSW w Gorzowie Wielkopolskim w ramach KE krypt. Broda.