Goś Krzysztof
Krzysztof Goś, ur. 4 XII 1957 w Lublinie. Wykształcenie średnie techniczne (1982).
1975 – I 1982 monter, nast. ślusarz-blacharz w WSK PZL-Świdnik. 1977–1979 służba wojskowa.
8–11 VII 1980 uczestnik strajku w WSK.
Od IX 1980 w „S”; członek komisji wydziałowej na wydziale W-40.
13–15/16 XII 1981 uczestnik strajku w WSK; współorganizator komitetu strajkowego na swoim wydziale. 11 I 1982 zwolniony z pracy za organizowanie grudniowego strajku. I–IV 1982 odmówiono mu zatrudnienia w kilku zakładach pracy. II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 uczestnik tzw. spacerów świdnickich w czasie emisji „Dziennika Telewizyjnego”. IV 1982–1984 pracownik narzędziowni w Fabryce Maszyn Rolniczych Agromet w Lublinie. Od 1984 mechanik urządzeń piekarniczych w PSS Społem w Świdniku.
1982–1984 zajmował się przewożeniem hurtowych ilości prasy i wydawnictw podziemnych z Lublina do Świdnika; 1982–1985 przeprowadzał akcje ulotkowe oraz malowania napisów w Świdniku (samodzielnie, nast. ze zorganizowaną ekipą). 1984–1987 drukował na sitodruku pismo „Grot” i „Informator «Solidarność» Region Środkowo-Wschodni” (w mieszkaniu Jana Ścibiora w Świdniku), a także m.in. kalendarze, chusty pielgrzymkowe. 1984–1987 uczestniczył w kilkunastu emisjach podziemnego Radia „Solidarność” w Świdniku. 1984–1988 odpowiadał za przygotowanie i obsługę szkoleń podziemnych w Świdniku. 29 VIII 1985 zatrzymany po przeszukaniu mieszkania.
1989–1998 inicjator i przew. KZ „S” w PSS Społem w Świdniku.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2006) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).
1987–1989 rozpracowywany przez p. V RUSW w Świdniku w ramach SOR krypt. Ustawiacz, Komar i ROW Świdnik oraz KE krypt. Odprysk.