Rząsa Jacek
Jacek Rząsa, ur. 24 VII 1952 w Rzeszowie. Absolwent Wyższej Szkoły Inżynierskiej /Politechniki Rzeszowskiej Wydz. Elektryczny – studia: inżynierskie (1975), magisterskie (1977). Studia podyplomowe – inżynieria oprogramowania (1986).
1975–1977 asystent na Wydz. Elektrycznym PRz. 1977–1991 zatrudniony na stanowiskach od programisty do gł. specjalisty ds. elektronicznych maszyn cyfrowych (gł. informatyk) w WSK PZL w Rzeszowie. 1969–1973 uczestnik Ruchu Światło Życie, od 1971 Duszpasterstwa Akademickiego oraz Katolickiej Grupy Samokształceniowo-Formacyjnej Monolit przy parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie.
Od IX 1980 r. w „S”; członek Komitetu Założycielskiego; od XII 1980 przew. Komisji Wydziałowej EPI (Ośrodek Obliczeniowy) „S” w WSK PZL w Rzeszowie. VI–VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego; członek ZR.
14 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, 29 IV 1982 zwolniony.
Od 1982 wspierał TKZ „S” w WSK PZL Rzeszów, odpowiedzialny za zbieranie składek i wypłacanie zasiłków statutowych na swoim wydziale. 1982–1988 przesłuchiwany, rewizje w pracy, rozmowy ostrzegawcze i szykanowany w zakładzie pracy. 1984–1989 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie. 5 X 1988 sygnatariusz oświadczenia, skierowanego do dyrekcji, o podjęciu jawnej działalności TKZ „S” WSK – PZL Rzeszów. 1988–1989 współinicjator odtwarzania struktur „S” i członek KZ.
Od 1991 mediator Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w sporach zbiorowych. 1991–1999 inspektor w Sejmiku Samorządowym Województwa Rzeszowskiego. 1999–2000 Informatyk Wojewódzki w Podkarpackim Urzędzie Wojewódzkim. 2000–2003 kierownik sekcji ds. realizacji programów pilotażowych w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Rzeszowie. 2003–2005 pełnomocnik Zarządu Chmielnik Zdrój SA, 2005–2017 specjalista Softbank SA/ Asseco Poland SA. Od 2017 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
30 IX 1976–24 VII 1980 rozpracowywany w ramach SOS krypt. Monolit przez Wydz. III KWMO Rzeszów; 30 XII 1970–19 IV 1990 SO krypt. Delta przez Wydz. III A/V KWMO/WUSW tamże; 26 I 1984–22 IX 1989 SOS/SOR krypt. Koperta przez Wydz. V WUSW tamże; 25 V 1987–5 I 1989 KE krypt. Dysk przez Wydz. V WUSW tamże; 5 X 1988–26 IX1989 SOR/SOS krypt. Powrót przez Wydz. V WUSW tamże.
Michał Stręk