Łada Henryk Antoni
Henryk Antoni Łada, ur. 27 IV 1937 w Kruszy Duchownej k. Inowrocławia, zm. 27 VII 2006 w Inowrocławiu. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydz. Prawa (1969).
1965–1981 w ZSL, 1970–2006 członek PTH Oddział w Inowrocławiu.
1957–1958 aparatowy w Janikowskich Zakładach Sodowych, 1958–1964 służba wojskowa, 1969–1970 praktykant w Wydz. Organizacyjno-Prawnym Prezydium PRN w Inowrocławiu, 1971 specjalista ds. bhp w PGR tamże, 1971–1972 inspektor w PZU tamże, 1972–1973 kierownik klubu Przydomek Kujawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej tamże, 1973–1979 referent ds. administracyjnych, asystent w Muzeum Okręgowym im. Jana Kasprowicza tamże, 1979–1980 nauczyciel w II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. LO tamże, 1980–1982 w I LO tamże.
Od IX 1980 w „S”; przew. Komitetu Założycielskiego, X–XII 1980 Międzyszkolnego Komitetu Założycielskiego w Inowrocławiu, od XII 1980 „S” Pracowników Oświaty i Wychowania Okręgu Kujaw Zachodnich tamże; 13–14 VI 1981 uczestnik Krajowego Zjazdu Sekcji Oświaty tamże; VI–VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Bydgoskiego, członek ZR; w VII 1981 kandydat na przew. Oddziału w Inowrocławiu, od 25 VII 1981 członek prezydium.
XII 1981–1989 kolporter wydawnictw podziemnych przywożonych do Inowrocławia z Bydgoszczy i Torunia (m.in. z Kazimierzem Kowalskim, Stanisławem Solakiem). IX 1982 zwolniony z pracy. 1982–1984 bez zatrudnienia. 1984–1985 aparatowy obróbki surowca w Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Inowrocławiu; 1985–1987 redaktor pisma „Poradnik Plantatora”; 1987–1988 specjalista ds. samorządowych w Wojewódzkim Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych w Toruniu; 1988–1989 st. specjalista w Gminnym ZRKiOR w Inowrocławiu.
W 1989 współorganizator kampanii wyborczej KO w Inowrocławiu. 1989 nauczyciel w SP nr 6 tamże. 1989–1990 wiceprezydent Inowrocławia, 1990–1994 radny Rady Miasta Inowrocławia z listy Obywatelskiego Porozumienia, 1990–1999 st. inspektor w Urzędzie Rejonowym/Starostwie Powiatowym w Inowrocławiu. Od 1999 na emeryturze. 1989–1991 prezes Towarzystwa Gimnastycznego Sokół gniazdo w Inowrocławiu, 1991–2006 prezes TG Sokół gniazdo Inowrocław-Mątwy, 1990–2003 współorganizator i wiceprezes Zarządu Głównego Związku TG Sokół Sokół „Sokół”, podtytuł „Pismo Młodzieży Myślącej I LO”, pismo działaczy RMN w Gorzowie Wielkopolskim, wywodzących się z I LO, wydawane 4 XII 1984 – VI 1990. W n-rze 29 (z VI 1989) tytuł zmieniono na „Sokołek. Pismo Młodzieżowej Brygady Oporu”, w nast. n-rach powrócono do nazwy „Sokół. Pismo Młodzieży Myślącej I LO”. w Polsce, od 1991 członek honorowy Sokolstwa Polskiego w Ameryce (Polish Falcons of America). 1990–1995 wydawca i redaktor nacz. kwartalnika „Sokół”, w 1996 wydawca i redaktor nacz. „Przewodnika Gimnastycznego «Sokół»”.
Autor licznych broszur o historii Kujaw i Inowrocławia, m.in.: Wybitniejsi działacze organizacji rolniczych na Kujawach 1864–1939 (1984), Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Pakości (1985), Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Strzelnie (1988), Kółka Rolnicze na Kujawach 1864–1939 (1988).