Diecezjalny Komitet Pomocy Bliźniemu w Częstochowie
Diecezjalny Komitet Pomocy Bliźniemu w Częstochowie. 1 I 1982 biskup częstochowski Stefan Bareła powołał Ośrodek Duszpasterski dla Internowanych i ich Rodzin, który działał przy Kurii Diecezjalnej w Częstochowie. Ośrodek zbierał informacje o internowanych i uwięzionych, udzielał im pomocy materialnej (żywność, leki, środki czystości) oraz ich rodzinom, współpracował z Prymasowskim Komitetem Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Organizatorką Ośrodka była Irena Makowicz (prezes KIK w Częstochowie), współpracowali: Bibianna Trzmiel, Stefania Łącka, Ryta Turowska.
Bp S. Bareła interweniował u władz o uwolnienie internowanych, poprawę warunków w obozach, wraz z bp. Franciszkiem Musielem i ks. Marianem Pabiaszem odwiedzali internowanych w obozach. W prace Ośrodka zaangażowani byli także ks. Marian Duda i ks. Ireneusz Skubiś. Pomocą objęto ponad 300 rodzin. 11 V 1983 Ośrodek przekształcono w Diecezjalny Komitet Pomocy Bliźniemu, który działał przy katedrze św. Rodziny. Bp F. Musiel został przewodniczącym, ks. M. Pabiasz wiceprzewodniczącym, w składzie Komitetu byli: o. Tadeusz Bednarski (paulin), ks. Stanisław Borecki, ks. Józef Chwistecki, ks. Stanisław Gębka, ks. Władysław Gołąb, ks. Stanisław Okamfer, ks. Kazimierz Troczyński, s. Maksymiliana Komisarczyk (nazaretanka), Adam Banaszkiewicz, Zbigniew Chmielewski, Włodzimierz Chwalba, Maria Dawidowicz, Krystyna Gronowska, Irena Makowicz, Bibianna Trzmiel, Janina Ujma. Dyżurowali J. Ujma, Zbigniew Piekutowski (zastąpił go Teodor Harabasz), Michał Woziwodzki, A. Banaszkiewicz. W prace Komitetu zaangażowani byli Krzysztof i Zofia Piechoccy, B. Trzmiel, Marian Kowalczyk, Teresa Staniowska. Komitet, korzystając z pomocy adwokatów Marii Stypułkowskiej, Mirona Kołakowskiego, Grzegorza Kosińskiego, spieszył z pomocą prawną. Pomoc finansowa (pieniądze zbierano w parafiach), głownie na grzywny. W najtrudniejszym 1984 z pomocy Komitetu skorzystało 908 osób.
17 IV 1984 nastąpił najazd SB na Komitet, przeszukano lokal, osoby dyżurujące zostały poddane rewizji osobistej i przewiezione do WUSW na przesłuchanie. 3 osoby uwięziono (w tym T. Harabasza). Następnego dnia doprowadzono kilkanaście osób (w tym członków Komitetu) do WUSW, gdzie podczas specjalnego zebrania zarzucono im stworzenie w lokalu Komitetu nielegalnej organizacji dla organizowania kontrmanifestacji pierwszomajowych, zebranie było filmowane. Materiały wykorzystano w dzienniku telewizyjnym (potem w prasie), gdzie podano informacje, że „na terenie punktu katechetycznego w Częstochowie ujawniono działania nielegalnej grupy, planującej zakłócenie oficjalnych obchodów 1 maja”.
Podobny do częstochowskiego Ośrodek działał w Sosnowcu w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP (pod kierunkiem ks. Zenona Raczyńskiego), od 1984 w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.