Hasła rzeczowe

Narodowa Organizacja Wyzwoleńcza Lechia

Narodowa Organizacja Wyzwoleńcza Lechia, organizacja podziemna, powstała krótko po 13 XII 1981 w kręgach pozostających na wolności działaczy niepodległościowych związanych z Konfederacją Polski Niepodległej i „S”. Rozwinęła się głównie na Dolnym Śląsku, Ziemi Lubuskiej i w Wielkopolsce.

We Wrocławiu na początku 1982 utworzony został Oddział Dolnośląski NOWL, którego liderami byli Krzysztof Błachut, Antoni Ferenc, Andrzej Pawlak, Marek Szatkowski, Janusz Szewczyk i Piotr Winiarski. Ściśle współpracował z nimi działacz z Lubina Edward Patrzałek. Struktura ta wydawała pismo „Goniec Polski”, przeprowadzała liczne akcje ulotkowe, malowania napisów na murach, rozwieszania transparentów. W swojej działalności przygotowywała się do koordynowania spodziewanej fali strajków, w czasie których zamierzała prowadzić czynną obronę zakładów przed atakami wojska i ZOMO. Gromadziła materiały mające służyć do samoobrony i sabotażu. Wiosną 1982, w wyniku odbudowy kontaktów zerwanych w następstwie represji stanu wojennego następowało stopniowe konsolidowanie rozproszonych organizacji podziemnych. Skutkiem tego począwszy od VI 1982 NOWL zaczęła zbliżać się do organizacji Solidarność Walcząca.

Na przełomie IX i X 1982 NOWL zaprzestała działalności. Jej członkowie znaleźli się w strukturach SW.

 

Artur Adamski

Opcje strony

do góry