Obóz
"Obóz", pismo wydawane w Warszawie 1 IX 1981 – 1990, podtytuł „Niezależne pismo poświęcone problemom krajów ościennych”.
Ukazało się 19 nr. o obj. 81-227 s. w formacie A4, drukowanych na powielaczu (nr. 1-6) i w formacie A5 na offsecie (nr. 7-19), w nakładzie 1-2 tys. egz.; pierwsze nr. wydane przez wydawnictwo Krąg, nr. 4-6 przez Spółkę Wydawniczą Przyszłość, nr. 7-19 przez wydawnictwo CDN; wychodziło nieregularnie.
W składzie redakcji w różnych okresach: Jerzy Targalski (założyciel pisma, redaktor naczelny do końca 1983), Jan Malicki (redaktor naczelny od 1984, ps. Tadeusz Lubicz), Andrzej Ananicz (redaktor naczelny od V 1985, po aresztowaniu J. Malickiego, ps. Stanisław Tojad, S.T., Piotr Zams), Robert Bogdański (ps. Jan Kaszka, a.r., Aleksander Romert), Wojciech Maziarski (ps. Kazimierz Bielski, Wiesław Szukalski, W.M.), Marek Pernal (ps. Adam Jerke, Michał Dobiecki), Kazimierz Stembrowicz (ps. Witold Ster, W.S.), Krzysztof Dębnicki, Iwanczo Gyłybow, Leszek Hensel, Andrzej Jarociński, Edwin Sungarew, Grażyna Szwat-Gyłybow, Aleksander Torbanow, Krzysztof Turlejski (ps. Jan Załęski). Skład redakcji podano w nr. 18 (z 1990). Współpracownicy m.in.: Jerzy Buława (ps. Konstanty Tołłoczko), Grażyna Gyłybow (ps. Ewa Ptaszyńska), Andrzej Kopacki (ps. Michał Wander, M.W.), Halina Kuligowska (ps. Anna Karel), Włodzimierz Korzycki (ps. Jan Ekehart), Ilona Maziarska (ps. Ewa Wilkosz), Piotr Semka (ps. Jacek Opolski), Irena Tatarzyńska (ps. I.T.).
Publikowano artykuły dot. problematyki krajów komunistycznych. Każdy z redaktorów zajmował się innym obszarem (i przygotowywał koncepcję kolejnych nr., wybierając wiodący temat), np. A. Ananicz sprawami narodowościowymi ZSRS, W. Maziarski Węgrami. Początkowo pismo miało zamieszczać materiały z niezależnych wydawnictw z krajów bloku komunistycznego i zachodnich rozgłośni, szybko jednak zaczęto publikować własne wywiady i teksty dot. historii, np. wydarzeń w Berlinie w 1953, Budapeszcie w 1956 i Pradze w 1968; omawiano sytuację opozycji demokratycznej w krajach komunistycznych; opisywano kierunki sowieckiej ekspansji, szczególnie sytuację w Afganistanie, Nikaragui, Etiopii i Angoli. Zwracano szczególną uwagę na zniewolone narody ZSRS: Litwinów, Łotyszy, Estończyków, Ukraińców, Gruzinów, Ormian i in. Poruszano problematykę funkcjonowania służb specjalnych w krajach komunistycznych (nr 6). Omawiano problemy gospodarcze, narodowościowe i religijne oraz wykorzystywanie psychiatrii jako metody zwalczania opozycji, rejestrowano metody represji wobec dysydentów. Zamieszczano wywiady z czołowymi działaczami i sowietologami, m.in.: Alainem Besançonem, Władimirem Bukowskim, Michaiłem Hellerem, Milovanem Dżilasem, Wiktorem Korcznojem, George’em Urbanem. Prezentowano sylwetki wybitnych dysydentów, w tym: Wiaczesława Czornowiła, Ivana Klimy, Balysa Gajauskasa, Andrieja Sacharowa.
Redakcja „Obozu” równolegle wydawała miesięcznik „Biuletyn Informacyjny «Obozu»” (50 nr.) i serię książek zatytułowaną Biblioteka „Obozu”.
Wśród osób zajmujących się kolportażem i tłumaczeniem z jęz. węgierskiego był m.in. Ákos Engelmayer.