Hasła rzeczowe

OBI Osiedlowy Biuletyn Informacyjny

"OBI Osiedlowy Biuletyn Informacyjny", pismo

wydawane w Warszawie 1986-1987, początkowo sygnowane przez Porozumienie Opozycji Robotniczej Porozumienie Opozycji Robotniczej Porozumienie Opozycji Robotniczej, inaczej Porozumienie Prasowe Opozycji Robotniczej lub POR-Solidarność, organizacja o charakterze lewackim, zbliżonym do trockizmu, działająca 1985-1986. Powstała w wyniku porozumienia redakcji pism podziemnych mających charakter lewicowy i kontakty ze Zjednoczonym Sekretariatem IV Międzynarodówki (jeden z kilku odłamów ruchu trockistowskiego). Kontakty z Międzynarodówką utrzymywał Stefan Piekarczyk, jej przedstawiciel w Polsce. Pośredniczył w sprowadzaniu z Francji pisma „Inprekor”, będącego polskojęzycznym organem Zjednoczonego Sekretariatu, oraz funduszy na działalność krajową. Pisma tworzące POR to: „Front Robotniczy” (Warszawa), „Sprawa Robotnicza” (Warszawa), „Głośno” (Górny Śląsk) i „Wolny Robotnik” (Górny Śląsk). Działacze POR – S. Piekarczyk, Robert Dymkowski i Tomasz Szczepański – w 1985 opracowali „Projekt Platformy Porozumienia Opozycji Robotniczej”: program o charakterze lewackim, ale zawierający też postulat niepodległości Polski. Członkowie POR w Warszawie współpracowali z redakcją „Robotnika”, m.in. wymieniając się wydawnictwami do kolportażu; na warszawskim osiedlu Bródno brali udział w akcji oceny frekwencji wyborczej (tzw. 3 × 5) w wyborach do Sejmu PRL 13 X 1985; uczestniczyli w akcjach ulotkowych, m.in. kolportując własną ulotkę o strajku czynszowym; zainicjowali wydawanie pisma „OBI Osiedlowy Biuletyn Informacyjny” (1986-1987 ukazało się 9 nr.); w V 1986 brali udział w powołaniu Robotniczej Partii Rzeczypospolitej Samorządnej. Eugeniusz Kondraciuk, redaktor „Wolnego Robotnika”, był tajnym współpracownikiem SB, co przyczyniło się do rozpadu POR. E. Kondraciuk rzucił podejrzenie o współpracę z SB na R. Dymkowskiego, przez co z POR odeszła część członków organizacji. Seria wpadek w 1986 i defraudacja pieniędzy organizacyjnych przekonały pozostałych o rzeczywistej roli E. Kondraciuka. Jesienią 1986 POR zaprzestał działalności, część członków odeszła do Grupy Politycznej Robotnik, inni, m.in. S. Piekarczyk, Zbigniew Idziakowski, założyli pismo „Kret”. (nr. 1-3/1986), po rozpadzie POR (od nr. 4 z XI 1986) przez Grupę Polityczną Robotnik i jej odgałęzienie na Osiedlu Bródno GP Robotnik-Bródno (nr. 5-9).

Ukazało się 9 nr. o obj. 2 s. w formacie A4, drukowanych techniką powielaczową przez Wydawnictwo im. Olofa Palme Wydawnictwo im. Olofa Palme Wydawnictwo im. Olofa Palme, działające III 1986 – II 1988 w Warszawie, kontynuacja struktury wydawniczej Grupy Politycznej Robotnik. Stanowiło zaplecze poligraficzne dla podziemnych środowisk socjaldemokratycznych, następnie PPS. w nakładzie 1 tys. egz.

W składzie redakcji: Tomasz Szczepański (ps. Wiktor, pomysłodawca i pierwszy redaktor naczelny, autor), Zbigniew Idziakowski (ps. Harmodios); od jesieni 1986: Krzysztof Joachim Biernacki, (ps. Bayard, Jotes), Katarzyna Parzychowska (ps. Emi), Jacek Zadrożny (ps. J. Pol), Waldemar Sikora (ps. Apostoł Prawdy).

Publikowano informacje dot. spraw lokalnych Osiedla Bródno.

Kolportowano bezpłatnie na osiedlu Bródno, m.in. wrzucając do skrzynek pocztowych lub zostawiając na wycieraczkach.

Jesienią 1987 pismo przestało wychodzić z powodu zaangażowania członków redakcji w in. przedsięwzięcia opozycyjne, głównie w ramach PPS.

 

Tomasz Szczepański

Opcje strony

do góry