Podaj Dalej Tarnów
„Podaj Dalej”, pismo wydawane przez grupę członków „S” współpracujących z Tarnowską Tymczasową Komisją Koordynacyjną „S” Robotników i Chłopów, wydawane II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1983 – 8 XI 1985; n-ry 1–3 jako „Przekaż Dalej”. Ukazało się ok. 30 n-rów (w tym nr podwójny 11–12 z 13 XII 1983), obj. 2 s., format A4, druk na powielaczu, nakł. 100–500 egz.; niektóre wydania nienumerowane; nr 13 nie ukazał się ze wzgl. na przesądy wydawców; miesięcznik. Ostatni nr z 8 XI 1985 jako wyd. spec. poświęcone pamięci Jana Gomoły (żołnierza kampanii wrześniowej, AK i działacza „S”). W redakcji: Marian Chuchrowski, Antoni Lis, Andrzej Olejnik, Wojciech Ziemirski (wydrukował większość n-rów) i Józef Kuczera (twórca logo). Druk w Mikołajowicach u M. Chuchrowskiego, nast. w Bochni, Tarnowie oraz Klikowej (u Mariana Koguta) i w Ryglicach (u Adama Zawiślaka). Pismo o charakterze informacyjno-publicystycznym, adresowane do mieszkańców Tarnowa i okolic. Publikowano informacje o bieżących wydarzeniach w mieście, regionie i kraju, represjach wobec działaczy związkowych, prezentowano oświadczenia i dokumenty MKS Tarnów i organizacji opozycyjnych. Kolportowane w woj. tarnowskim przez: Józefa Suchenko, M. Chuchrowskiego, Stanisława Michałka, Ryszarda Ocłonia, J. Kuczerę, Franciszka Uriasza, (zakłady pracy w Tarnowie i wśród mieszkańców), Józefa Głuszaka (Koszyce Małe), Lecha Zawiślaka (Szczucin, Dąbrowa Tarnowska), Władysława Żabińskiego (Olszyny), Wiesława Książka (Zakliczyn), Janusza Chuchrowskiego (Wojnicz, Dębno), Janusza Solaka (Bogumiłowice), Jana Piwowarskiego (Sieciechowice), Ryszarda Bogusza i Mariana Sznycela (Wierzchosławice), Ryszarda Żelazowskiego (Dąbrowa Tarnowska), A. Olejnika (Koszyce Wielkie). W XI 1985 wstrzymano publikowanie „Podaj Dalej”; zespół redakcyjny rozpoczął wydawanie podziemnego pisma „Świat Pracy”.