Hasła rzeczowe

Punkty Konsultacyjno-Informacyjne ROPCiO

Punkty Konsultacyjno-Informacyjne ROPCiO (PKI), terenowe przedstawicielstwa ROPCiO, do których mogłyby zwracać się osoby dyskryminowane bądź prześladowane przez władze. W całym okresie funkcjonowania ROPCiO powstało ich 14. Mieściły się w prywatnych mieszkaniach, informacje o dyżurach regularnie zamieszczane były w pismach ROPCiO. Pierwsze PKI powstały 15 IV 1977 w Łodzi przy ul. Konstytucyjnej u Benedykta Czumy i w Warszawie przy ul. Czerniakowskiej, u Kazimierza Janusza. Miesiąc później uruchomiono Punkt w Poznaniu, przy ul. Chełmińskiej. Prowadził go Restytut Staniewicz. Przed wakacjami kolejne dwa PKI rozpoczęły działalność w Katowicach u Kazimierza Świtonia przy ul. Mikołowskiej oraz w Przemyślu, przy ul. Przemysłowej, w mieszkaniu Stanisława Kusińskiego. Od X ruszył także PKI w Bydgoszczy przy ul. Zachodniej u Stanisława Januszkiewicza, w Lublinie przy ul. Hutniczej prowadzony przez Zdzisława Jamrożka oraz w Szczecinie przy ul. Bohaterów Warszawy, w którym dyżury pełnili: Mieczysław Ustasiak, Jan Tarnowski, Grzegorz Prątnicki i Jacek Zakrzewski. Od XI 1977 Punkt Konsultacyjno-Informacyjny mieścił się także w Krakowie przy ul. Maiselsa w mieszkaniu Stefana Dropiowskiego, a od XII 1977 w Gdańsku przy ul. Zabłockiego, u Tadeusza Szczudłowkiego i we Wrocławiu przy ul. Powstańców Śląskich, u Zenobii Cieślińskiej. Na początku 1978 dwunasty PKI powstał w Zamości przy ul. Wiejskiej, w mieszkaniu Stanisława Czopa. W VI 1978 utworzono kolejny w Kaliszu w mieszkaniu Jana i Mirosławy Czajków przy ul. Miedzianej. Ostatni PKI powstał na początku 1979 w Pieszycach u Tadeusza Newelskiego. Do najprężniej działających PKI zaliczyć należy warszawski, łódzki oraz gdański. We Wrocławiu SB doprowadziła do zawieszenia działalności PKI, a w Krakowie był on kontrolowany operacyjnie przez SB.

Grzegorz Waligóra

Opcje strony

do góry