Solidarność Nauczycielska
„Solidarność Nauczycielska”, jedno z pierwszych pism podziemnych, które ukazały się w Krakowie po ogłoszeniu stanu wojennego. Wydawane I 1982–1989; od nr. 7/44 (1988) z podtytułem: „Pismo nauczycieli i wychowawców NSZZ »Solidarność«”.
Ukazały się 53 nr. (1982: 1–8, 1983: 9–14, 1984: 15–19, 1985: 20–25, 1986: 26–31, 1987: 32–37, 1988: 38–46, 1989: 48–53) o obj. 6-16 s. w formacie A4 i A5, drukowane na powielaczu i techniką sitodruku; pismo ukazywało się nieregularnie. Kontynuowane po 1989. W redakcji: Małgorzata Gątkiewicz–Kotarba, Janusz Wszołek, od 1983 Bożena Wyrozumska i Wanda Żychowska. Pismo poświęcone sprawom niezależnej oświaty, poruszające sprawy bieżące regionalne oraz ogólnokrajowe, publikujące poezje, porady językowe. Artykuły: m.in. w nr. 15 (I 1984) „Nowa weryfikacja nauczycieli”, w nr. 16 (III/IV 1984) „Walka z krzyżami czy walka z krzyżem”, w nr. 38 (I/II 1987) „Walka z krzyżami w szkole 83 w Nowej Hucie”, w nr. 3 (IV 1988) „Do robotników Nowej Huty – nt. strajku kwietniowo–majowego w HiL”, w nr. 5 (V 1989) „Komunikat strony społecznej z II rundy rozmów »nowohuckiego okrągłego stołu« dot. oświaty” – dotyczący m.in. spraw światopoglądowych. Druk: Sławomir Kołodziej, Paweł Turnau.