Wojnowskiego Edmunda, I sekretarza KW PZPR w Olsztynie sprawa
Wojnowskiego Edmunda, I sekretarza KW PZPR w Olsztynie sprawa. Edmund Wojnowski (1932–2018), I sekretarz
KW PZPR w Olsztynie (XII 1977 – I 1981), zdecydowany przeciwnik „S”. MKZ w Olsztynie zarzucił mu nieprawidłowości w budowie i rozliczeniach finansowych robót w hotelu KW PZPR, utrzymywanie przez KW PZPR fikcyjnych etatów w olsztyńskich przedsiębiorstwach i pobieranie wynagrodzenia przez pracowników KW, pobieranie przez I sekretarza KW PZPR wynagrodzeń z kilku zakładów pracy oraz nagrody DORO w OZOS „Stomil”. Od XI 1980 otwarty etap konfliktu między MKZ a I sekretarzem KW PZPR. Wojnowski złożył w Prokuraturze Wojewódzkiej w Olsztynie wniosek o zapewnienie ochrony prawnokarnej.
MKZ podjął uchwałę, w której zapowiedział, że podjęcie jakichkolwiek represji wobec członków związku w tej sprawie będzie równoznaczne z ogłoszeniem strajku powszechnego w regionie. 21 XI 1980 MKZ wysłał list do Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej KC PZPR podpisany przez 100 osób, w którym żądano ustąpienia Edmunda Wojnowskiego ze stanowiska I sekretarza KW PZPR w Olsztynie. 5 XII 1980 olsztyńska „S” złożyła w Prokuraturze Rejonowej wniosek o wszczęcie postępowania przeciwko E. Wojnowskiemu ws. wyłudzenia wartości usług budowlanych
wykonanych w jego domu w Pluskach. MKZ w uchwale z 31 XII 1980 ustanowił gotowość strajkową i wyznaczył termin strajku na 15 I 1981. Za warunek konieczny jego rezygnacji uznano podanie do publicznej wiadomości materiałów dowodowych zgromadzonych przez MKZ. W regionie kolportowano ulotki. Na siedzibie MKZ rozwieszono kilkumetrowy transparent o treści: „Żądamy pociągnięcia do odpowiedzialności sądowej Edmunda Wojnowskiego”.
3 I 1981 KKP poparła żądania MKZ, zalecając wstrzymanie strajku. 8 I 1981 MKZ podjął uchwałę, w której przyjął propozycję KKP, domagając się od władz: wystąpienia przez WK FJN z wnioskiem do Sejmu PRL o pozbawienie E. Wojnowskiego mandatu poselskiego, opublikowania w „Gazecie Olsztyńskiej” oświadczenia prokuratora wojewódzkiego o wszczęciu postępowania przygotowawczego przeciw I sekretarzowi oraz treści uchwał MKZ w tej sprawie i oświadczenia CKKP. W całym regionie rozpoczęto zbieranie podpisów pod wnioskiem o pozbawienie Wojnowskiego
mandatu poselskiego.
13 I 1981 Edmund Wojnowski ustąpił ze stanowiska I sekretarza KW PZPR w Olsztynie, odrzucając nadal wszystkie kierowane wobec niego zarzuty. Prezydium WK FJN nie wystąpiło z wnioskiem o pozbawienie go mandatu poselskiego. Tym samym MKZ podtrzymał swoją decyzję o przeprowadzeniu w całym regionie godzinnego strajku.
15 I 1981 w południe odbył się w regionie godzinny powszechny strajk ostrzegawczy, do którego przystąpiło 66 zakładów pracy, a w pozostałych 100 załogi podjęły akcję solidarnościową.
29 I 1981 emisja programu telewizyjnego „Nasze spotkania” autorstwa Tadeusza Samitowskiego w ymierzonego w działaczy olsztyńskiej „S”. Posługując się dezinformacją, wybiórczo przedstawiając fakty, manipulując osobami występującymi w programie, jego autor starał się za wszelką cenę udowodnić, że E. Wojnowski został skrzywdzony. Prezydium MKZ wydało komunikat do wszystkich MKZ, w którym zawarte były zastrzeżenia do programu Samitowskiego. 30 I 1981 wysłał notę protestacyjną do prezesa Komitetu ds. Radia i Telewizji oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Podjęte przez MKZ działania doprowadziły do tymczasowego pozbawienia Samitowskiego członkostwa w SDP. WK FJN wystąpił z wnioskiem o odebranie E. Wojnowskiemu mandatu poselskiego. 1 8 V 1 981 p rokurator w ojewódzki potwierdził zarzuty związku i skierował wniosek o uchylenie immunitetu poselskiego E. Wojnowskiego do Prokuratury Generalnej. Pomimo starań podejmowanych przez działaczy MKZ sprawa pozostawała nierozstrzygnięta, a po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce umorzona. Edmund Wojnowski do 1985 był posłem.