Wydawnictwo CND
Wydawnictwo CND, założone 1983 w Poznaniu przez Gwidona Zalejkę we współpracy z Przemysławem Ożogiem, nawiązujące nazwą do określenia „co należało dowieść”. 1983–1984 w działalności wydawniczej używano 2 nazw: pod szyldem CND wydano książkę L. Nowaka Antyrakowski, czyli to co wicepremierowi wygwizdali robotnicy (1983) i wiersze Jana Poznańskiego [Jerzego Czecha] Roku pamiętnego (1984); pn. SIW (nawiązującą do Studenckiej Inicjatywy Wydawniczej działającej przed stanem wojennym) wydano – z podawanym celowo błędnym rokiem wydania – książki Leszka Kołakowskiego Tezy o nadziei i beznadziejności (1981) i Aleksandra Wata Semantyka języka stalinowskiego (1981) oraz Deklarację Ideową KPN (1981). XII 1983 i III 1984 wydano 2 nr. pisma „CND”.
15 V 1984 w wyniku akcji SB w Domu Studenckim „Zbyszko” zatrzymano, nast. 16 V – 26 VII 1984 tymczasowo aresztowano G. Zalejkę; skonfiskowano m.in. publikacje CND i SOW oraz materiały poligraficzne. 16 V – 27 VIII 1984 działalność wydawnicza prowadzona przez G. Zalejkę objęta śledztwem Prokuratury Wojewódzkiej w Poznaniu, 27 VII umorzonym na mocy amnestii.