Adamski Ireneusz
Ireneusz Adamski, ur. 21 III 1954 w Poznaniu. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Prawa (1978).
Od 1974 uczestnik powielania, kolportażu wydawnictw emigracyjnych, od 1978 współpracownik działalności wydawniczej SKS w Poznaniu, kolporter w jednej z grup kolportażowych (z Jaromirem Jedlińskim, Włodzimierzem Karpińskim, Włodzimierzem Fenrychem, Włodzimierzem Filipkiem, Markiem Przybyłą); 1979-1980 współzałożyciel i współpracownik Witrynki Literatów i Krytyków (z m.in.: J. Jedlińskim, Grzegorzem Kubskim, W. Karpińskim, M. Przybyłą; w kontakcie ze Stanisławem Barańczakiem). VIII 1979 – IX 1980 pracownik Sądu Rejonowego w Poznaniu, X 1980 – VI 1981 Zakładu Energetycznego tamże.
Od IX 1980 w „S”; VI 1981 – IX 1982 radca prawny, p.o. rzecznik prasowy Zarządu Wojewódzkiego „S” RI Wielkopolska, VII-XI 1981 reprezentant „S” RI podczas obrad gospodarczego okrągłego stołu przy Wojewodzie Wielkopolskim; współzałożyciel, współredaktor niezależnego pisma „Solidarność Rolników Wielkopolski”, założyciel Oficyny Wydawniczej Solidarności RI Poznań, IX-XII 1981 uczestniczył w organizowaniu audycji radiowych „S” RI Wielkopolska na antenie regionalnej rozgłośni radiowej; w 1981 założyciel (z Markiem Turno) Wydawnictwa Społeczno-Politycznego Korekta.
Po 13 XII 1981 poszukiwany. 14 XII 1981 z Pawłem i Maciejem Urbanowiczami, M. Przybyłą wyniósł z siedziby Zarządu Wojewódzkiego „S” RI Wielkopolska i ukrył dokumenty związkowe, bibliotekę, papier, maszyny do pisania (wykorzystane później m.in. w podziemnej edycji „Obserwatora Wielkopolskiego”); XII 1981/I 1982 uczestnik zbierania podpisów pod listem protestacyjnym do Sejmu PRL przeciwko stanowi wojennemu, organizator pomocy prawnej dla internowanych, aresztowanych; do I 1989 współzałożyciel, współorganizator i współredaktor podziemnego pisma „Obserwator Wielkopolski” (z Bogusławem Bakułą, Ryszardem Czaparą, Krystyną i Ryszardem Krynickimi, M. Przybyłą, Piotrem Kasznią, Piotrem Piotrowskim, Ewą Kobylińską, Maciejem Rusinkiem), w VI 1982 przygotował i zredagował nr „OW” pt. ''Co robić, jeżeli zostaniesz zatrzymany, aresztowany, skazany'' (wysokonakładowa reedycja w Gdańsku), V-VI 1982 przedstawiciel „OW” do kontaktów z Bogdanem Lisem (TKK) oraz „S” Regionów Mazowsze i Dolny Śląsk; V 1982 – 1985 współorganizator Radia „S” Regionu Wielkopolska, redaktor kilkunastu audycji, w tym dla więźniów politycznych AŚ w Poznaniu, współorganizator demonstracji 13 II 1982 i m.in. w rocznice 13 XII, 1 V, 31 VIII, 11 XI; 16 VI 1982 współorganizator TKK Regionu Wielkopolska z ramienia OW; w działalności podziemnej współpracował m.in. z Januszem Pałubickim, przewodniczącym TZR „S” Wielkopolska; 1983-1986 wspierał organizacyjnie i prawnie inicjatywy zakładania niezależnych stowarzyszeń i fundacji. IX 1984 – I 1987 pracownik Studia Filmów Animowanych w Poznaniu (wykorzystywał możliwości techniczne Studia do organizowania podziemnych pokazów filmów NOWej, Video-Kontaktu, pomagał w realizacji niezależnych filmów dokumentalnych). 1984-1988 współzałożyciel, współredaktor podziemnego pisma „Bez debitu” (z P. Kasznią, R. Krynickim), 1987-1989 redaktor nacz. poznańskiego „Czasu” (współredaktorzy: Nina Nowakowska, Włodzimierz Filipek, B. Fabiańska, K. Podemski, Z. Ziółkowska); XI/XII 1988 stypendysta paryskiego „Kontaktu”, w Paryżu uczestnik spotkań z redaktorami „Kultury”, polską emigracją polityczną, przedstawicielami opozycji państw bloku komunistycznego przebywającymi na emigracji, m.in.: Natalią Gorbaniewską (ZSRS), Istvánem Keményem (Węgry), Janem Tesařem (Czechosłowacja).
Od 15 IV 1989 członek Regionalnego KO w Poznaniu, reprezentant strony związkowej. 1989-1991 współpracownik Kancelarii Sejmu, pomysłodawca, współinicjator reaktywowania izb gospodarczych, współtwórca, pierwszy dyr. wykonawczy Wielkopolskiej Izby Rolniczej i Rolno-Przemysłowej. W 1989 współzałożyciel PSL Solidarność Wielkopolski; od 1989 w SDP, 1990-1992 w PC. W 1990 przewodniczący Poznańskiej Obywatelskiej Rady Prasowej; uczestnik prac Komisji Kwalifikacyjnej ds. Weryfikacji Funkcjonariuszy SB w Wielkopolsce. X 1990 – XI 1992 pracownik ZR Wielkopolska „S”, koordynator Biura Konsultacyjno-Negocjacyjnego; w 1991 prowadził wielkopolski Sztab Wyborczy Lecha Wałęsy w wyborach prezydenckich. 1991-1992 reprezentant „S” w Wojewódzkiej Radzie Zatrudnienia przy Wojewodzie Wielkopolskim. 1991-1993 pełnomocnik Zarządu Wojewódzkiego „S” RI Wielkopolska w postępowaniu przed Komisją ds. Majątku Związków Zawodowych (uzyskanie odszkodowania za majątek utracony w stanie wojennym). Od 1991 mediator Ministra Pracy i Polityki Społecznej w konfliktach społecznych. XI 1992 – VII 2000 dyr. poznańskiej Delegatury NIK, VII 2000 – VI 2009 poznańskiego Oddziału IPN.
Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001) oraz odznaką Zasłużony dla Województwa Wielkopolskiego (2009).