Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Banat Zdzisław

Zdzisław Banat, ur. 3 III 1947 w Ulanicy k. Dynowa. Absolwent Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Rzeszowie, Wydział Budownictwa Lądowego i Komunalnego (1971) i Politechniki Krakowskiej, Wydział Budownictwa Lądowego (1975); w 2006 doktorat z socjologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

1971-1986 inżynier w przedsiębiorstwach budowlanych w Rzeszowie i woj. rzeszowskim. W 1970 współorganizator Duszpasterstwa Akademickiego w parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie, od 1971 w Katolickiej Grupie Samokształceniowo-Formacyjnej w Rzeszowie.

Od IX 1980 w „S”; przewodniczący KZ w Rzeszowskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych, w 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszowskiego, członek ZR, przewodniczący Komisji Koordynacyjnej Budownictwa Regionu Rzeszowskiego.

13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, zwolniony 23 XII 1981. Od I 1982 współpracownik RKW w Rzeszowie; kolporter wydawnictw podziemnych, uczestnik manifestacji, współorganizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. w parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie. Od 1985 uczestnik i animator Ruchu Światło-Życie.

1986-1990 z-ca dyr. Wojewódzkiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Rzeszowie; IV 1990 – III 1991 prezydent Rzeszowa; 1991-1998 z-ca dyr. Wydz. Spraw Obywatelskich Urzędu Wojewódzkiego w Rzeszowie. 1991-2002 współzałożyciel i wiceprzewodniczący Zarządu Regionu ZChN w Rzeszowie, 2000-2003 członek Rady Naczelnej ZChN. Od 1996 członek założyciel Stowarzyszenia Rodzin Katolickich w Rzeszowie; 1997-1998 pełnomocnik wojewody rzeszowskiego ds. rodziny. Od 1999 członek Zarządu Stowarzyszenia Budowy Pomnika-Instytutu Jana Pawła II w Rzeszowie. 1999-2002 radny woj. podkarpackiego i przewodniczący Sejmiku Województwa Podkarpackiego; pełnomocnik Zarządu Rzeszowskiej Agencji Rozwoju Regionalnego ds. współpracy z samorządami; 2002-2003 z-ca dyr. Departamentu Kultury w Urzędzie Marszałkowskim woj. podkarpackiego. 2003-2004 bezrobotny. Od 2004 w PiS. 2004-2007 inspektor nadzoru w Miejskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej w Rzeszowie; od 2007 z-ca dyr. Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej w Rzeszowie. Od 2005 członek Grupy Ujawnić Prawdę (w Rzeszowie), od 2006 członek Stowarzyszenia Represjonowanych w Stanie Wojennym Województwa Podkarpackiego.

Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (1998), Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju Ministra Obrony Narodowej (2002), uhonorowany statuetką Pomnika Poległych Stoczniowców (2010), odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).

21 VII 1982 – 18 III 1987 rozpracowywany przez Wydz. V/IV/VI KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach KE krypt. Klon.

 

Michał Stręk

Opcje strony

do góry