Bednarski Roman
Roman Bednarski, ur. 14
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1942 w Görzig (Niemcy). Ukończył Technikum Elektryczne w Grudziądzu (1962).
1962-1964 stażysta w Rejonowym Urzędzie Telekomunikacyjnym w Grudziądzu, 1962-1964 zasadnicza służba wojskowa, 1964-2004 mistrz utrzymania ruchu elektrycznego w Zakładach Celulozy i Papierów w Świeciu.
We IX 1980 uczestnik protestu zorganizowanego przez powstały w ZCiP Komitet Robotniczy; przywódca grupy, która w kontakcie z działaczami MKZ w Bydgoszczy doprowadziła w zakładzie do referendum, podczas którego większość pracowników opowiedziała się za utworzeniem „S”; od IX 1980 w „S”, współorganizator i przewodniczący Komitetu Założycielskiego, od I 1981 oddelegowany na etat przewodniczącego KZ w ZCiP; inicjator powstania MKZ w Świeciu. W 1981 kilkakrotnie uczestnik (delegat ZCiP) prac Komisji Branżowej Pracowników Przemysłu Papierniczego w Łodzi. W V 1981 uczestnik 14-dniowego wyjazdu szkoleniowego z ramienia KK do Francji. W VII 1981 delegat na I WZD Regionu Bydgoskiego, członek ZR, delegat na I KZD.
Po 13 XII 1981 działacz podziemia, członek ok. 30-osobowej grupy działaczy w Świeciu (współpracującej z działaczami z Bydgoszczy): zbieranie składek, udział w spotkaniach w ramach Duszpasterstwa Ludzi Pracy w Bydgoszczy oraz Mszach za Ojczyznę w kościele św. Andrzeja Boboli. 1989-1991 wiceprzewodniczący KZ „S” w ZCiP; po 1989 delegat na kolejne WZD Regionu Bydgoskiego.
1989-1990 przewodniczący KO w Świeciu; w 1989 uczestnik kampanii wyborczej KO „S”. 1990-1998 radny Miasta Świecie, 1990-1992 przewodniczący Rady Miejskiej. 1995-1997 członek Prezydium KZ w ZCiP, 1997-2004 wiceprzewodniczący KZ; po prywatyzacji firmy działacz Międzyzakładowej Organizacji Związkowej „S” przy Mondi Packaging Paper Świecie SA. Od 2005 na emeryturze. Działacz Koła Emerytów „S”, delegat na WZD Międzyzakładowej Organizacji Związkowej „S” przy Mondi Packaging Paper Świecie SA.
Wielokrotnie odznaczany, m.in. za zasługi dla rozwoju terytorialnego woj. bydgoskiego, odznakami na 20-lecie i 25-lecie „S” i Medalem Honorowym 20-lecia ZCiP w Świeciu (1987).
Katarzyna Grysińska-Jarmuła