Borowik Wojciech Jan
Wojciech Jan Borowik, ur. 24 VI 1956 w Warszawie, zm. 22 XII 2020 tamże. 1975-1980 student Uniwersytetu Warszawskiego: 1975-1979 Wydział Prawa i Administracji (absolutorium 1979), 1979-1980 Instytut Historyczny; absolwent Wyższej Szkoły Handlu i Prawa w Warszawie, Wydział Prawa (2004).
1976–1981 członek warszawskiego KIK, działacz sekcji kultury, m.in. w kościele św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie prowadził punkt z wydawnictwami niezależnymi. 1976–1981 współpracownik KOR, nast. KSS „KOR”, SKS, ROPCiO i KPN. Uczestnik akcji ulotkowych i plakatowych, kolporter wydawnictw niezależnych (m.in. „Robotnik”, „Biuletyn Informacyjny” KOR/KSS „KOR”); 1978–1980 uczestnik wykładów TKN; 1978–1981 współpracownik „Robotnika” (m.in. z Witoldem Łuczywo, Teodorem Klincewiczem i Witoldem Sielewiczem); 1979–1981 współorganizator (z Jackiem Czaputowiczem, Wacławem Holewińskim i Bogumiłem Sielewiczem) studenckiej biblioteki wydawnictw niezależnych w Warszawie. 1979–1980 przy ul. Tamka, w pracowni swojej żony, malarki Anny Borowik, pomagał drukować „Robotnika” – była to gł. drukarnia pisma, obsługiwana przez W. Łuczywo i Andrzeja Zielińskiego. Wiosną 1980 prowadził w Warszawie (z J. Czaputowiczem, T. Klincewiczem i W. Sielewiczem) akcję zbierania podpisów pod petycją o rozwiązanie SZSP. 1977–1989 współpracownik NOW-ej, w różnych okresach: składacz, drukarz, introligator, współorganizator druku i kolportażu; 1979–1981 w jego mieszkaniu drukarnia okładek i punkt introligatorski. Od wiosny 1980 do 1981 (z B. Sielewiczem) drukował pismo „Zwrot”, założył i prowadził niezależne wydawnictwo Odnowa.
1980–1981 odpowiadał za pracę niezależnej drukarni książek w Międzylesiu; z przerwą na internowanie prowadził kolportaż na skalę ogólnopolską, także innych wydawnictw (gł. punkt kolportażowy mieścił się nieopodal Dworca Centralnego w jego mieszkaniu przy ul. Prostej – z uwagi na wymagania konspiracji podręczne magazyny wydawnictw były ulokowane u sąsiadów, a magazyn centralny na Ursynowie – system ten skutecznie zapobiegł większym wpadkom). 1981 współzałożyciel i redaktor (z Janem Lityńskim, W. Łuczywo i W. Sielewiczem) Biblioteki Robotnika, serii wydawniczej będącej wspólnym przedsięwzięciem NOW-ej i „Robotnika”. 1981 członek założyciel Klubów Samorządnej Rzeczypospolitej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość, Niezależnego Związku Młodzieży Kraj i Organizacji Młodzieżowej Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych (założonej 12 XII 1981). 1981 st. specjalista w Biurze Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS. Uczestnik cotygodniowych rozgrywek piłkarskich FC NOWa na placu przed pomnikiem Bohaterów Getta w Warszawie.
13 XII 1981 – 26 VII 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce (redagował i wydawał pismo „Koniem przez świat”). Po 1982 w swoim mieszkaniu miał powielarnię kaset magnetofonowych (Nowakaseta). 1982–1989 współzałożyciel i redaktor (z Janem Gogaczem, Markiem Kossakowskim i Krzysztofem Siemieńskim) podziemnego miesięcznika społ.-polit. „Vacat”. 1987–1989 współpracownik związanego z Ruchem WiP czasopisma „Czas Przyszły”. 1979–1989 kilkakrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany, wielokrotne rewizje w mieszkaniu. Do 1989 utrzymywał się z prac wykonywanych na rzecz podziemia.
1988–1990 działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, 1989–1990 redaktor nacz. i dziennikarz organu PPS „Robotnik”; przeciwnik obrad Okrągłego Stołu. Koordynator kampanii KO przy przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie w woj. legnickim podczas wyborów VI 1989. 1989–1990 wicedyrektor Biura KO przy przewodniczącym „S” L. Wałęsie; wiosną 1990 krajowy koordynator kampanii komitetów obywatelskich „S” w wyborach samorządowych (z Ludwiką Wujec i Wojciechem Onyszkiewiczem); członek Zarządu Fundacji Obywatelskiej założonej przez L. Wałęsę. 1991 sekretarz biura Koła Parlamentarnego Solidarności Pracy. 1990–1991 inicjator i współzałożyciel ROAD, członek Biura Organizacyjnego i Krajowego Komitetu Wykonawczego. 1991–1992 wiceprzew. Ruchu Demokratyczno-Społecznego. 1992 inicjator powstania Unii Pracy i do 1997 jej wiceprzew. ds. organizacyjnych (z partii wystąpił w 2004). 1993–1997 poseł RP z listy Unii Pracy, wiceprzew. sejmowej Komisji Przekształceń Własnościowych, przew. Podkomisji ds. Restrukturyzacji i Przekształceń Własnościowych w sektorze paliwowo-energetycznym, członek sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu, członek Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego – współtwórca Konstytucji RP z 1997 i negocjator kompromisu konstytucyjnego. 1994–1997 wiceprzew. Forum na rzecz Tybetu; 1995–1997 współzałożyciel i przew. Forum Na rzecz warszawy; 2000–2002 współtwórca i wiceprzew. Klubu Dialogu Politycznego im. Zofii Kuratowskiej; 2002–2004 członek Forum na rzecz Społeczeństwa Informacyjnego; od 1989 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; od 1995 członek Konwentu Seniorów „S”; od 2005 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa; od 2007 członek Rady Pozarządowych Organizacji Kulturalnych – organu doradczego ministra kultury i dziedzictwa narodowego; od 2009 członek prezydium klubu Dobro Wspólne Ponad Podziałami; 2009 na Kongresie Kultury Polskiej w Krakowie wybrany na członka Komitetu Obywatelskiego Mediów Publicznych; od 1986 członek honorowy Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. 2005–2008 sekretarz Zarządu SWS; od 2007 prezes Zarządu SWS. 1992 kierownik Biura Reklamy „Expressu Wieczornego”; 1997–2002 własna działalność gospodarcza pod nazwą Centrum Strategii i Promocji; 1999–2000 prezes Zarządu spółki Wall Polska; 2002–2004 wiceprezes Głównego Urzędu Statystycznego; od 2004 jeden z fundatorów i wiceprezes Zarządu Fundacji Edukacji i Przedsiębiorczości; od 2007 kierownik Zespołu ds. Budowy Muzeum Komunizmu przy Stołecznym Zarządzie Rozbudowy Miasta; od 2008 pełnomocnik prezydenta m.st. Warszawy ds. utworzenia instytucji kultury pod roboczą nazwą Muzeum Komunizmu.
2009 współautor (z Mirosławem Chojeckim, Tomaszem Kuczborskim i Grzegorzem Majchrzakiem) zwycięskiego projektu na scenariusz wystawy stałej Europejskiego Centrum „Solidarności” w Gdańsku.
Laureat nagrody Polcul Foundation (1987), wyróżniony odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1999), odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2008) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).