Czartoryski Tytus Henryk
Czartoryski Tytus Henryk, ur. 30 III 1945 w Krakowie. Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu, Wydz. Leśny (1972) oraz Podyplomowego Studium Afrykanistycznego na Uniwersytecie Warszawskim (1976).
1962–1963 robotnik w Nadodrzańskich Zakładach Chemii Organicznej Rokita w Brzegu Dolnym, 1963–1967 w Zjednoczonych Zespołach Gospodarczych Inco we Wrocławiu, 1973–1975 stażysta w Nadleśnictwie Stuposiany, podleśniczy w Nadleśnictwie Komańcza Leśnictwo Turzańsk, 1975–2012 właściciel gospodarstwa rolnego w Morzęcinie Małym (1983–1985 także taksówkarz w gm. Prusice).
W III 1968 uczestnik wieców studenckich i demonstracji w Poznaniu. 1977–1980 w kontakcie (przez Wiesława Kęcika) z KSS KOR, kolporter niezależnych pism, m.in. „Biuletyn Informacyjny” KSS KOR, „Robotnik”, „Placówka”; w 1977 udostępniał W. i Marzenie Kęcikom mieszkanie w Obornikach Śląskich.
Od IX 1980 współorganizator NSZZ Solidarność Wiejska w woj. wrocławskim, od III 1981 członek zarządu Tymczasowego Wojewódzkiego Komitetu Założycielskiego/WKZ „S” RI (od 21 VI przew. komisji organizacyjnej); IX/X przedstawiciel WKZ „S” RI Województwa Wrocławskiego na I KZD. V – XI 1981 współzałożyciel, redaktor niezależnego pisma „Nasza Ziemia”. 15 i 22 XI współorganizator I WZD „S” RI Województwa Wrocławskiego. W XII 1981 założyciel Klubu Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość we Wrocławiu.
15 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia we Wrocławiu i Grodkowie, 16 I 1982 zwolniony. 1982–1988 kolporter podziemnych pism, m.in. „Solidarność Rolników”, „Żywią i Bronią”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walcząca”, „Biuletyn Dolnośląski”; uczestnik akcji malowania napisów antykomunistycznych na szosach i stacji PKP w Osoli. 1982–1988 współpracownik (z Wieńczysławem Nowackim i Józefem Teligą) OKOR. 22–25 I 1983 uczestnik spotkania podziemnych działaczy „S”, „S” RI i OKOR w Domu Rekolekcyjnym Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Czernej k. Krakowa. 1983–1989 członek podziemnej dolnośląskiej „S” kolejarzy w Skokowej kierowanej przez Romana Gągorowskiego (gm. Prusice). 30 X 1984 – 1987 współzałożyciel, członek Komitetu Obrony Praw Człowieka we Wrocławiu. 23 XI 1986 współzałożyciel, do 1989 członek Tymczasowej Ogólnopolskiej/Krajowej Rady Rolników „S” i Konwentu Seniorów Ruchu Ludowego „S”. 17 IX współzałożyciel, 18 IX 1988 – 1989 członek Tymczasowej Rady Wojewódzkiej/Zarządu Wojewódzkiego „S” RI Województwa Wrocławskiego. 1982–1988 wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany (m.in. XI 1984, IX 1988), poddawany rewizjom w domu i gospodarstwie (m.in. VI 1984); w 1985 odebrano mu koncesję na prowadzenie taksówki.
IV – VI 1989 współpracownik KO we Wrocławiu (uczestnik posiedzeń, pomysłodawca akcji propagandowo-informacyjnych). 1989–1993 w „S” RI. 1990–1994 przew. Rady Miasta i Gminy Oborniki Śląskie z listy KO. 1997–2002 w AWS (członek Zarządu Wojewódzkiego), 1999–2002 radny Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z listy AWS. W 2001 założyciel Ruchu 11 Listopada, od 2012 w PiS, od 2015 radny Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z listy PiS. Od 2012 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013), wyróżniony Złotą Odznaką Solidarności RI (2011).
1969–1974 rozpracowywany przez KP MO w Lesznie w ramach KE; 9 IV 1981 – 16 X 1989 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/IV/VI KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SO krypt. Solidarność Wiejska; 11 II 1986 – 25 X 1989 przez p. VI RUSW w Trzebnicy w ramach KE/SOR krypt. Książę.
Region Dolny Śląsk, Wrocław, NSZZ Rolników Indywidualnych "Solidarność"