Czernecki Bernard
Bernard Czernecki, ks., ur. 28 IV 1930 w Kobiórze k. Tych. Absolwent Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie (1954), w 1954 święcenia kapłańskie; od 17 IX 1986 prałat.
W 1954 wikariusz w parafii Imienia Jezus w Katowicach-Brynowie, 1955-1957 w parafii św. Mikołaja w Lublińcu, 1958-1962 w parafii św. Józefa w Świętochłowicach, 1963-1967 w parafii św. Michała w Michałkowicach, 1967-1968 w parafii św. Pawła w Zabrzu-Pawłowie, 1968-1974 proboszcz parafii św. Pawła w Nowym Bytomiu, dziekan Dekanatu Ruda Śląska, 1974-1979 proboszcz parafii św. Katarzyny w Jastrzębiu-Zdroju, równocześnie budowniczy kościoła NMP Matki Kościoła tamże. Od 1974 duszpasterz Ludzi Pracy Diecezji Katowickiej. W VI 1978 po strajkach w KWK Jastrzębie i Moszczenica obrońca zwolnionych z pracy górników, którzy po jego interwencji u władz wspomaganej przez bp. Herberta Bednorza zostali przywróceni do pracy. 1979-1994 proboszcz kościoła NMP Matki Kościoła (tzw. kościół na górce) w Jastrzębiu-Zdroju.
VIII-IX 1980 duchowy opiekun i duszpasterz strajkujących górników jastrzębskich kopalń, w czasie codziennych nabożeństw wygłaszał apele do rodzin górników o nienamawianie strajkujących do opuszczenia kopalń. We IX 1980 z jego inicjatywy powstała na probostwie pierwsza siedziba MKR Jastrzębie. 1981-2005 kapelan śląsko-dąbrowskiej „S”. W IV 1981 współzałożyciel KIK w Jastrzębiu-Zdroju: organizator cyklu wykładów nt. historii Polski, prawa, etyki i religii.
13 XII 1981 w czasie mszy św. ogłosił początek strajku w jastrzębskich kopalniach, wspierał duchowo strajkujących, odprawiał msze i spowiadał strajkujących w jastrzębskich kopalniach (KWK Manifest Lipcowy, Borynia, XXX-lecia PRL, Morcinek, Jastrzębie). 16 XII 1981 wieczorem na wieść o pacyfikacji KWK Wujek wysłał księży do KWK XXX-lecia PRL i Borynia, doprowadzając do pokojowego zakończenia strajków. Po strajkach ukrywał na terenie kościoła sztandary „S”, udzielał pomocy finansowej, opłacał kary pieniężne oraz obrońców strajkujących górników, przetrzymywał w pomieszczeniach kościelnych ukrywających się uczestników strajków. Współtwórca Komitetu Pomocy Internowanym i Poszkodowanym. W VII 1982 organizator apteki zaopatrywanej dzięki darom z Francji; zatrudniał w parafii 15 działaczy zwolnionych z pracy (m.in. Romuald Bożko, Roman Auksztulewicz, Elżbieta Słoń, Stanisława Kraus, Krzysztof Hańćka), którym zapewnił pełne wynagrodzenie na takich warunkach, jakie mieli przed zwolnieniem. Współpracował z diecezją przemyską w zakresie wymiany transportów żywności na dostawy węgla (plony dostarczane z diecezji przemyskiej sprzedawano na targu w Jastrzębiu-Zdroju po niskich cenach, za zarobione pieniądze kupowano węgiel i ciężarówkami, które przywoziły plony, wysyłano do diecezji przemyskiej). 1982-1989 celebrans Mszy za Ojczyznę, głosiciel patriotycznych kazań; umożliwiał organizowanie spotkań struktur opozycyjnych w salkach katechetycznych. W 1984 pomagał w zorganizowaniu w przykościelnych pomieszczeniach tajnej drukarni podziemnego pisma „Ość”. W 1988 za jego zgodą w pomieszczeniach kościelnych odbywały się spotkania Miejskiego Komitetu „S”. VIII-IX 1988 duchowy opiekun strajkujących górników, z jego pomocą na terenie pomieszczeń przykościelnych zorganizowano sztab wspomagający strajki, do którego przyjeżdżali doradcy strajkujących (m.in. Paweł Czartoryski, Tomasz Stankiewicz, Andrzej Wielowiejski, Władysław Siła-Nowicki i in.), dziennikarze krajowi i zagraniczni, stworzono punkt pomocy, drukowano ulotki i biuletyny strajkowe. IX 1988 – IV 1989 udostępniał pomieszczenia przykościelne na spotkania MKZ „S” Jastrzębie, punkt porad prawnych oraz pomocy materialnej dla represjonowanych. W II 1989 gościł Kongres Opozycji Antyustrojowej.
Od 1990 kapelan Sekretariatu Górnictwa i Energetyki w Katowicach. Od 1994 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005).
Od 20 XII 1963 rozpracowywany przez Wydz. IV KW MO/WUSW w Katowicach w ramach TEOK/SOR krypt. Opiekun; 11 XI 1982 – 30 IX 1989 w ramach SOR krypt. Ravioli/Klecha.