Denisewicz Jan Telesfor
Jan Telesfor Denisewicz, ur. 5 I 1936 w Strzelcach k. Kutna. Absolwent Wydziału Mechanicznego Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni (1957).
1957-1959 pomocnik palacza w Polskiej Żegludze Morskiej, 1959-1960 operator maszyn drogowych w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Drogowym w Szczecinie; VII 1960 – XII 1981 motorzysta, oficer mechanik, starszy oficer mechanik w PŻM. W X 1956 uczestnik demonstracji w Gdańsku przeciwko marsz. Konstantemu Rokossowskiemu. Od 1978 w kontakcie z ROPCiO, od 1979 z KPN: przekazywał maszyny do pisania i materiały poligraficzne, kolporter wydawnictw emigracyjnych (m.in. Biuletynów Radia Wolna Europa).
Od IX 1980 w „S”; od 18 XII 1980 przewodniczący KZ PŻM; członek Międzyzakładowej Komisji Robotniczej, odpowiedzialny za informację i koordynację działań w zakładach pracy i kontakty związkowe z Francją; w II 1981 negocjator (z Andrzejem Kamińskim i Kazimierzem Nowotarskim) na szczeblu wojewody i Ministerstwa Transportu i Żeglugi Morskiej ws. zmiany nazwy statku Ms/Dzierżyński na Ms/Solidarność; w III 1981 współzałożyciel regionalnego KOWzP w Szczecinie; w V 1981 organizator uroczystości poświęcenia sztandaru „S”; VI-VII 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorze Zachodnie, członek ZR; w 1981 współzałożyciel niezależnego „Biuletynu Informacyjnego «Solidarność» PŻM”.
13-15/16 XII 1981 uczestnik strajku, członek MKS w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego; po pacyfikacji strajku przez ZOMO, 16 XII 1981 aresztowany, przetrzymywany w KW MO w Szczecinie, następnie w AŚ ZK w Inowrocławiu i Bydgoszczy, 4 III 1982 wyrokiem Sądu Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy (w tzw. procesie jedenastu) uniewinniony z braku dowodów. Zwolniony z pracy. 8 V 1982 internowany w KW MO w Szczecinie, następnie w Ośr. Odosobnienia w Wierzchowie, 15 VI 1982 zwolniony ze względu na stan zdrowia. Od 1982 członek nieformalnej grupy działaczy podziemia (z Piotrem Baumgartem, K. Nowotarskim, Ryszardem Śniegiem, Marią Zarzycką) organizującej pomoc finansową dla represjonowanych; autor komentarzy dla Radia Wolna Europa (za pośrednictwem Lecha Pasiorowskiego). 1983-1988 kierowca w Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie. 1984-1986 organizator spotkań działaczy podziemia ze współpracownikami RWE Zbigniewem Nosalem i L. Pasiorowskim; autor w pismach podziemnych („Biuletyn Informacyjny «Solidarność» PŻM”, „Jedność Stoczniowa”, „Obraz”), kolporter m.in. „Biuletynu Radia Wolna Europa”; wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz., poddawany rewizjom; uczestnik demonstracji 11 XI; do 1990 współpracownik Amnesty International, zbierał i opracowywał informacje o represjach w regionie.
W 1989 starszy oficer mechanik u greckiego armatora na statku Kaliope; 1989-1998 Starszy Oficer Mechanik i pełnomocnik dyr. naczelnego ds. oceny jakości floty PŻM, 1990-1993 przewodniczący Rady Pracowniczej w PŻM; od 1999 na emeryturze.
W 1980 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Szczecinie w ramach SOS krypt. Fanatyk; 1981-1988 przez Wydz. II KW MO/WUSW w Szczecinie w ramach SOS krypt. Fara.
Szczecin, Region Pomorze Zachodnie