Dobrowolski Władysław
Władysław Dobrowolski, ur. 6 VI 1927 w Motkowicach k. Jędrzejowa. 1945-1946 student Politechniki Śląskiej, Wydz. Chemii w Krakowie, relegowany; absolwent Wyższej Szkoły Handlu Morskiego (1950) i Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, Wydz. Morski (1965).
1942-1945 żołnierz ZWZ/AK (Okręg Radomsko-Kielecki). 1947-1950 pracownik Portu Gdynia, w 1951 Przedsiębiorstwa Połowów Dalekomorskich Dalmor, 1951-1952 kierownik inwestycji w Spółdzielni Rybołówstwa Morskiego Gryf we Władysławowie, w 1952 kierownik przystani w Gdyni Żeglugi Przybrzeżnej w Gdańsku, 1952-1954 kierownik inwestycji w Portowej Składnicy Surowców Włókienniczych i Skórzanych tamże, 1954-1963 pracownik Morskiej Centrali Zaopatrzenia w Gdyni, 1963-1965 Centrum Wychowania Morskiego ZHP w Gdyni, w 1966 inspektor w Krajowym Związku Spółdzielni Rybołówstwa Morskiego, 1966-1969 kierownik sekcji wyposażenia nawigacyjnego w Centrum Handlu Zagranicznego Centromor w Gdańsku, 1969-1974 pracownik prywatnego zakładu rzemieślniczego, 1974-1990 Centrum Techniki Wytwarzania Przemysłu Okrętowego Promor w Gdańsku (m.in. z-ca kierownika Pracowni Informacji Techniczno-Ekonomicznej). 1950-1956 członek Klubu Żeglarskiego Wodnik LOK (sternik morski). 1969-1980 członek ZBoWiD. 1979-1980 współorganizator KIK w Gdańsku.
W VIII 1980 członek KS w Promorze, od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego; członek Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy MKZ „S” Gdańsk, z-ca kierownika Wszechnicy Związkowej „S”.
Po 13 XII 1981 członek TKZ w Promorze (we współpracy z Kazimierzem Masiakiem), współorganizator spotkań TKK (we współpracy z Eugeniuszem Szumiejką), współpracownik podziemnego „Biuletynu” TKZ Stoczni Gdańskiej im. Lenina (z Alojzym Szablewskim), członek redakcji „Informatora” TKZ Gdańskiej Stoczni Remontowej; działacz komisji charytatywnej przy kościele św. Brygidy (pomoc dla rodzin osób represjonowanych). 1986-1990 organizator protestów i referendum ws. budowy elektrowni jądrowej Żarnowiec; współzałożyciel Oddziału Gdańskiego Polskiego Klubu Ekologicznego i Fundacji Poszanowania Energii na Politechnice Gdańskiej.
Od VII 1990 na emeryturze. 1992-1993 zatrudniony na 1/3 etatu w Kaszubskim Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowym Metrol w Gdańsku. Od 1994 przewodniczący Porozumienia Niepodległościowych Związków Kombatanckich, 1998-2002 Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych woj. gdańskiego, od 2006 z-ca przewodniczącego Rady.
Odznaczony m.in. Medalem Wojska (1948, Londyn), Krzyżem Partyzanckim ZBoWiD (1980, nie przyjął), Krzyżem AK (1982, Londyn), Krzyżem Semper Fidelis, Złotym Krzyżem Zasługi (2006), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
6
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
– 17 IX 1984 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW w Gdańsku w ramach SOS krypt. Kolporterzy.
Bogusław Gołąb