Fik Marta
Marta Fik, ur. 9 V 1937 w Krakowie, zm. 11 XII 1995 w Warszawie. 1954–1958 studentka Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek filologia polska, 1959–1963 historia sztuki, od 1994 prof. nadzw. w Instytucie Sztuki PAN.
1959–1963 pracownik Dep. Wydawnictw Ministerstwa Kultury i Sztuki, 1965–1974 sekretarz literacki Teatru Narodowego w Warszawie, 1974–1976 i 1984–1988 wykładowca wiedzy o teatrze w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1976–1984 w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie (1981–1984 dziekan Wydz. Wiedzy o Teatrze). 1975–1983 w ZLP.
Od 1980 w „S”, XII 1980 uczestniczka studenckiego strajku w PWST.
Po 13 XII 1981 działaczka Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom, pracownik Sekcji Rodzin (m.in. z Zofią Bartoszewską, Izabelą Jarosińską, Marią Prussak, Jackiem Sieradzkim, Agatą Tuszyńską), łącznika z parafialnymi ośr. pomocy, organizatorka akcji pomocy dla represjonowanych studentów PWST. 1982–1983 inicjatorka, współredaktorka i autorka podziemnego pisma „Nowy Zapis”. Od 1982 uczestniczka prac Zespołu ds. Kultury przy podziemnej RKW „S” /Komitetu Kultury Niezależnej, 1983–1984 w redakcji pisma „Myśl Niezależna”, 1984–1986 w dziale recenzji teatralnych w „Kulturze Niezależnej”. IX 1984 zmuszona do odejścia z PWST. Od 1987 kierownik Pracowni Teatru Współczesnego w Instytucie Sztuki PAN.
Od 1989 członek PEN Clubu i SPP.
Autorka szkiców z dziedziny teatrologii: Reżyser ma pomysły... (1974), Sezony teatralne (1977), Trzydzieści pięć sezonów (1981), Przeciw czyli za (1983) oraz opracowania Kultura polska po Jałcie. Kronika lat 1944–1981 (1989, 1991), za które otrzymała nagrodę kulturalną „S” (1989).