Gała Piotr
Piotr Gała, ur. 9 IX 1958 w Częstochowie. 1977-1979, 1981-1985 student Uniwersytetu Śląskiego, Wydz. Prawa i Administracji, 1985-1986 Wydz. Pedagogiki i Psychologii. Syn Andrzeja Wiktora Gały.
1979-1981 zasadnicza służba wojskowa; jesienią 1980 jako żołnierz nawiązał współpracę z powstającymi strukturami „S” (m.in. z Bogdanem Borusewiczem). W 1981 zatrudniony w Częstochowskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego CeBa im. Zygmunta Modzelewskiego. Od V 1981 w „S” w CeBie. 1981-1986 prace dorywcze w spółdzielniach studenckich Alma Service i Nowa Wieś. XI/XII 1981 uczestnik na UŚl studenckiego strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI.
Od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 hurtowy kolporter (z Warszawy do Katowic, Częstochowy i Bielska-Białej) pism podziemnych („KOS” i „Tygodnik Mazowsze” – w 1988 rozprowadzał ok. 2-3 tys. egz., „PWA. Przegląd Wiadomości Agencyjnych”, „Gazeta Podlaska”, „Wola”, „Biuletyn Łódzki”, „Reduta”), książek, m.in. NOWej, Kręgu, Przedświtu, Oficyny Literackiej, ulotek i druków, kaset audio i wideo, uczestnik akcji ulotkowych. 1985-1986 członek Studenckiego Komitetu Oporu, współwydawca pierwszych nr. podziemnego pisma „Kontra”; organizator zaplecza drukarskiego. W VIII 1988 kurier z pieniędzmi zebranymi w Warszawie i Częstochowie do strajkujących w Szczecinie i Jastrzębiu-Zdroju.
1989-1991 na emigracji zarobkowej w Wlk. Brytanii. 1992-1993 właściciel Hurtowni Odzieżowej Gracjan w Częstochowie, 1993-1994 pracownik księgarni Wolne Słowo Wolne Słowo „Wolne Słowo”, pismo wydawane w Krakowie przez Krakowski Komitet Oporu Społecznego I 1983 – VIII 1984. w Katowicach, 1994-1995 hurtowni książek Matras, od 1996 I Urzędu Skarbowego w Katowicach. V 2004 – 2008 członek Zarządu Klubu Bokserskiego 06 Kleofas Katowice.
1985-1987 rozpracowywany przez Wydz. III-1 WUSW w Katowicach w ramach SOS krypt. Wycieczka.