Giełżyński Wojciech
Wojciech Giełżyński, ur. 9 V 1930 w Warszawie, zm. 3 III 2015 tamże. Absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
W 1946 debiutował w prowadzonej przez ojca Witolda „Gazecie Ludowej”. Po studiach reporter działu sportowego tygodnika „Dookoła Świata” (w młodości dwukrotny mistrz Polski w wioślarstwie); następnie członek redakcji dwutygodnika „Współczesność”; reporter i dziennikarz zajmujący się problematyką zagraniczną, głównie krajów Azji, w czasopismach „Panorama” i „Kontynenty”, współpracownik tygodnika „Polityka” (do VIII 1980).
Po 13 XII 1981 autor tekstów w pismach podziemnych, 1982-1989 członek redakcji „Vacatu” (ps. Jan Lech, Pol.X., Weronika), 1984-1989 współpracownik „PWA” oraz III Programu Radia „S”. W 1987 brał udział w reaktywowaniu PPS, w V i VIII 1988 uczestnik strajków w Stoczni Gdańskiej im. Lenina.
1989-1992 członek redakcji „Tygodnika Solidarność”; 1995-2006 rektor Wyższej Szkoły Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia w Warszawie, od 2006 wiceprezydent. W l. 90. członek Rady Programowej UP. Wolnomularz, początkowo w Wielkiej Loży Francji, od 2006 w loży Wolność Przywrócona Wielkiego Wschodu Polski.
Autor wielu publikacji prasowych, komentarzy radiowych i telewizyjnych oraz m.in. książek ''Medytacje o Świecie Trzecim'' (1972), ''Rewolucja w imię Allacha'' (1979), ''Byłem gościem Chomeiniego'' (1981), ''Budowanie Niepodległej'' (1985), ''Edward Abramowski, zwiastun Solidarności'' (1986), ''Prywatna historia XX wieku'' (2005).
W 2006 przyznał się do współpracy z SB w l. 1957-1964
(TW ps. Jerzy Stefański).
Region Mazowsze, Warszawa