Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Grajewski Andrzej

Andrzej Grajewski, ur. 8 X 1953 w Bielsku-Białej. Absolwent Uniwersytetu Śląskiego, Wydz. Nauk Społecznych (1978), w 2001 doktorat z nauk politycznych.

1978-1981 asystent w Śląskim Instytucie Naukowym w Katowicach, od V 1981 w redakcji tygodnika „Gość Niedzielny”.

Od IX 1980 w „S”; członek KZ w ŚIN; redaktor pism niezależnych: „Nasza Solidarność”, „Zderzenie” (Katowice); II-III 1981 rzecznik prasowy Regionu Śląska i Zagłębia, członek rady programowej Wszechnicy Podbeskidzia, współpracownik pisma „Moim Zdaniem” (Bielsko-Biała).

1982-1986 organizator pomocy dla uwięzionych i ich rodzin, we współpracy z Biskupim Komitetem Pomocy Uwięzionym i Internowanym w Bielsku-Białej rozprowadzano dary od środowisk ewangelickich (m.in. od bp. Zdzisława Trandy; we współpracy z Joanną i Rudolfem Dominikami – udostępniali swój dom, Mirosławem Styczniem, Januszem Zarębskim, Wacławem Bieńkiem). 1982-1989 kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. pism: „Bibuła”, „Solidarność Podbeskidzia”, „Tygodnik Mazowsze”, „Ojczyzna”, „Viktoria”, dwumiesięcznik „Jesteśmy”; redaktor i publicysta prasy podziemnej i emigracyjnej: 1983-1988 „Solidarność Podbeskidzia”, 1985-1989 „Jesteśmy”, 1988-1989 „Polityka Polska”, 1986 „Arka”, 1988-1989 emigracyjny kwartalnik „Znaki Czasu”. We IX 1983 zatrzymany na 48 godz. w czasie likwidacji bielskich struktur RKW Trzeci Szereg. Współorganizator bielskiego Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Mikołaja. W 1986 rzecznik sygnatariuszy Petycji w obronie więźniów politycznych z Regionu Podbeskidzie, skierowanej do genewskiej Komisji Praw Człowieka; od 1988 w Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, organizator przerzutów wydawnictw podziemnych do Czechosłowacji. W 1987 laureat nagrody podziemnego SDP dla dziennikarzy młodego pokolenia. W I 1988 z ramienia Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski pilot transportu z pomocą medyczną dla ofiar trzęsienia ziemi w Erewaniu (Armenia). W 1988 jeden z 5 ogólnopolskich rzeczników Funduszu Prasy Podziemnej. 30 VIII 1988 zatrzymany (z Grażyną Staniszewską, Stanisławem Skwierawskim, Janem Gajewskim) na komendzie MO w Jastrzębiu-Zdroju w czasie organizacji pomocy dla strajkujących górników. W II 1989 współorganizator manifestacji w Bielsku-Białej w obronie Václava Havla; w VIII 1989 w Cieszynie w rocznicę agresji na Czechosłowację.

W XII 1989 współorganizator ZR „S” Podbeskidzie, pilot (z Bogdanem Szozdą) transportu z pomocą do Gheorgheni w Siedmiogrodzie (Rumunia). W XII 1991 (z B. Szozdą) dotarł z transportem PCK do oblężonego przez Serbów Daruvaru (Chorwacja). W I 1995 uczestnik konwoju Caritasu do Czeczenii: po 3 dniach pieszej wędrówki dotarł do Groznego, gdzie jeszcze toczyły się walki, aby nawiązać kontakt z pracującymi w mieście szpitalami. W 1990 członek KO przy Przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie. 1990-1992 i 1999-2001 członek Komisji Likwidacyjnej RSW. 1990-1995 stały współpracownik Ośrodka Studiów Wschodnich i Ośrodka Studiów Międzynarodowych przy Senacie. 1992-1995 na prośbę kierownictwa Ministerstwa Obrony Narodowej ekspert wywiadu wojskowego. 1998-2002 członek, od 2006 współprzewodniczący Zarządu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. 1998-2007 z-ca redaktora naczelnego „Gościa Niedzielnego”, od 2007 szef działu Polska-Świat w redakcji „GN”. 1999-2006 członek Kolegium IPN, w 1999 i 2006 przewodniczący Kolegium. 2001-2010 konsultor Rady ds. Środków Społecznego Przekazu Konferencji Episkopatu Polski. Od 2007 członek polsko-rosyjskiej Grupy ds. Trudnych. Od 2009 członek Forum Polsko-Czeskiego.

Autor wielu książek i publikacji, w tym podziemnych: ''Rosja i krzyż'' (IWA, 1987), ''Wygnanie'' (Oficyna Głosu Śląsko-Dąbrowskiego, 1988), po 1989 m.in.: ''Tarcza i miecz. Rosyjskie służby specjalne 1991-1998'' (Warszawa 1998), ''Kompleks Judasza. Kościół zraniony. Chrześcijanie w Europie Środkowo-Wschodniej między oporem a kolaboracją'' (Poznań 1999), ''Trudne pojednanie. Stosunki czesko-niemieckie 1989-1999'' (Warszawa 1999).

Laureat nagrody „Przeglądu Wschodniego” za książkę ''Tarcza i Miecz...'' (1998), odznaczony papieskim medalem Pro Ecclesia et Pontifice (2010).

Do 27 XII 1978 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Katowicach w ramach SOR krypt. Taśma; 25 XI 1983 – 26 IX 1990 przez Wydz. IV WUSW w Katowicach w ramach KE krypt. Redaktor.

Artur Kasprzykowski

Opcje strony

do góry