Huskowski Tadeusz
Tadeusz Huskowski, ur. 2 I 1924 w Warszawie, zm. 28 VIII 1984 we Wrocławiu. Absolwent Warszawskiej Szkoły Inżynierskiej, Wydz. Mechaniczny (1946) oraz Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Matematyki, Fizyki i Chemii (1953), doktorat (1961).
Od 1940 zw. z konspiracyjną organizacją harcerską PET, działającą na Żoliborzu w Warszawie, 1942–1944 żołnierz Zgrupowania Żniwiarz AK, dowódca drużyny, nast. z-ca dowódcy plutonu, uczestnik powstania warszawskiego w Zgrupowaniu Żniwiarz, od 14 VIII 1944 Batalionu Zośka, dowódca plutonu w 1. kompanii Maciek; 1944–1945 więzień niemieckich oflagów: Altengrabow, Sandbostel i Neuengamme.
Od 1953 pracownik naukowy PWr., w 1980 z-ca dyr. ds. dydaktyki Centrum Obliczeniowego tamże.
Od IX 1980 w „S”; we IX współorganizator Komisji Oddziałowej w Centrum Obliczeniowym PWr., od 13 XII członek prezydium i wiceprzew. KZ. Od X 1980 członek Regionalnej i Ogólnopolskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki.
13–15 XII 1981 współorganizator strajku na PWr., członek KS. 5 I 1982 zatrzymany, 6 I internowany, przetrzymywany w AŚ i Ośrodku Odosobnienia we Wrocławiu, podczas pobytu hospitalizowany, 6 III zwolniony w zw. z operacją serca. 17 II 1982 Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia-Śródmieścia wniosła akt oskarżenia, 1 III Sąd Wojewódzki we Wrocławiu wyłączył postępowanie do odrębnego rozpoznania ze wzgl. na stan zdrowia, 28 IV 1983, po rozprawie rewizyjnej, uniewinniony przez Sąd Wojewódzki w Opolu. W IV 1982 organizator i przew. podziemnej Uczelnianej Komisji Koordynacyjnej PWr. W 1982 założyciel i redaktor podziemnego pisma „Biuletyn Informacyjny” PWr. Organizator porozumienia TKZ wrocławskich instytucji naukowych, tzw. Poziomki. Od V 1983–1984 wiceprzew. RKS Dolny Śląsk, w VI 1984 komisarz RKS ds. kontroli frekwencji wyborczej. 1982–1984 współorganizator i koordynator wydawania i kolportażu podziemnych pism PWr, „Biuletyn Informacyjny” i „Komunikaty” oraz 1983–1984 RKS „Z Dnia na Dzień”. 1982–1984 inicjator i koordynator pomocy represjonowanym i ukrywającym się we Wrocławiu. 1982–1984 opiekun podziemnego NZS na PWr.
Jeden z tłumaczy Rachunku różniczkowego i całkowego G.M. Fichtenholza (1961), autor m.in. Polsko-wietnamskiego słowniczka terminów matematycznych (1971), Algebry liniowej (1978).
Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (1944), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), laureat Dolnośląskiej Nagrody Solidarności (1987).
19 I 1982 – 2 II 1983 rozpracowywany przez Wydz. III/Wydz. III-1 KW MO we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Klamra.
Region Dolny Śląsk, Wrocław