Iwaszko Janusz
Janusz Iwaszko, ur. 24 I 1948 w Łyniewie k. Białej Podlaskiej, zm. 10 VIII 1999 w Świdniku. Ukończył Technikum Kolejowe w Lublinie (1971).
Od 1971 zatrudniony w Lokomotywowni PKP Lublin. Do 1980 w PZPR, członek Egzekutywy Komitetu Kolejowego w Lublinie, po wstąpieniu do „S” wypisał się z partii.
16-19 VII 1980 współorganizator strajku w Lokomotywowni i Węźle PKP Lublin, członek KS, podczas strajku m.in. udzielił wywiadu Radiu Wolna Europa. Od 18 VIII 1980 sekretarz Rady Zakładowej ZZ Maszynistów Lokomotywowni Lublin; 25 VIII 1980 współautor (z przewodniczącym Rady Zakładowej Czesławem Niezgodą) Listu z poparciem dla strajkujących na Wybrzeżu, przesłanego do Gdańska dzięki kierownikom pociągów i rozprowadzonego we Wschodniej DOKP. 29 VIII 1980 podczas zebrania PZPR postulował utworzenie wolnych związków zawodowych. Od IX 1980 w „S”, współorganizator Komitetu Założycielskiego w Lokomotywowni i Węźle PKP Lublin, sekretarz Komisji Oddziałowej w Lokomotywowni, przewodniczący zespołu ds. propagandy, informacji i kolportażu w Komisji Węzłowej PKP Lublin; 21-29 X 1980 uczestnik głodówki kolejarzy we Wrocławiu (z Robertem Makensonem i Ryszardem Szocińskim reprezentant „S” Wschodniej DOKP); w IV i V 1981 delegat na I WZD Regionu Środkowo-Wschodniego, członek ZR.
12/13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia we Włodawie (w I 1982 z Zygmuntem Łupiną, Jerzym Malinowskim i Wojciechem Samolińskim przez tydzień w izolatce jako domniemany inicjator 1-dniowej głodówki w miesiąc po wprowadzeniu stanu wojennego), od 26 III 1982 w Lublinie, zwolniony 24 VII 1982. 8 X 1982 zatrzymany w związku z podejrzeniem o kolportaż ulotek w Lokomotywowni, przetrzymywany w AŚ w Lublinie, 9 XII 1982 zwolniony. W VI 1983 współzałożyciel, następnie współwydawca kilku nr. „Biuletynu Informacyjnego Kolejarzy «Solidarność»” (we współpracy z Arkadiuszem Kutkowskim), organizator druku, kolporter. Zaangażowany m.in. w działalność jawnego Kolejarskiego Honorowego Krwiodawstwa, wykorzystywanego do kontaktów z podziemiem (spotkania, kolportaż).
Wyróżniony pośmiertnie odznaką Zasłużony dla Transportu RP (2000).
Do 16 VI 1989 rozpracowywany przez Wydz. V RUSW w Lublinie w ramach SOR krypt. Kontynuator.