Jagusiewicz Marian Eugeniusz
Marian Eugeniusz Jagusiewicz, ur. 12 VIII 1937 w Biłgoraju. Ukończył Zaoczne Technikum Ekonomiczne im. Augusta i Juliusza Vetterów w Lublinie (1970).
1953-1954 pracownik Włosiankarskiej Spółdzielni Pracy w Biłgoraju, 1955-1964 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, 1964-1971 Zakładów Przemysłu Dziewiarskiego Mewa, 1971-1976 Biłgorajskich Zakładów Naprawy Samochodów, 1976-1988 Przedsiębiorstwa Budownictwa Inżynieryjno-Drogowego w Biłgoraju.
Od X 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego, od XII 1980 KZ w PBID. Od VI 1981 przewodniczący Zarządu Oddziału „S” Ziemi Biłgorajskiej.
13-15 XII 1981 w ukryciu na plebanii kościoła Wniebowzięcia NMP w Biłgoraju. 15 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Krasnymstawie, od 9 I 1982 we Włodawie, od 23 IV 1982 w Kwidzynie, od 30 XI 1982 na przepustce, 6 XII 1982 uchylono internowanie. 1982-1989 działacz podziemia: kolporter podziemnych wydawnictw; działacz komisji charytatywnej przy kościele św. Bartłomieja w Sitańcu k. Zamościa, współorganizator Mszy za Ojczyznę w kościołach Wniebowzięcia NMP i św. Marii Magdaleny w Biłgoraju oraz spotkań w ramach Duszpasterstwa Rodzin. W 1985 sygnatariusz Apelu 100 nawołującego do bojkotu wyborów do Sejmu PRL, uczestnik akcji niezależnej kontroli frekwencji wyborczej. 9 X – 22 XI 1985 zaangażowany w pomoc ukrywającemu się Janowi Skrokowi. Wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, wielokrotne rewizje w mieszkaniu. 1984-1988 przewodniczący Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego w PBI-D, wykorzystywanego jako przykrywka do działalności podziemnej. Wiosną 1988, po kilkuletnich szykanach (przenoszenie na gorsze stanowiska, odbieranie premii, nieprzyznawanie dodatków drożyźnianych), zwolnił się z pracy.
1988-2002 własna działalność gospodarcza. W 1989 uczestnik reaktywowania Zarządu Oddziału „S” Ziemi Biłgorajskiej, 2001-2005 przewodniczący Koła Emerytów i Rencistów przy ZO. Od 1989 przewodniczący Rejonowego KO Ziemi Biłgorajskiej. 1990-1994 wiceprzewodniczący Rady Miasta Biłgoraj z listy KO, przewodniczący Komisji Bezpieczeństwa. 1998-2002 radny Miasta Biłgoraj z listy AWS: współinicjator uchwały o zmianie nazwy jednej z ulic na ul. Jana Pawła II oraz parku na Park Solidarności, uchwały o sprowadzeniu do Biłgoraja polskiej rodziny z Kazachstanu oraz nadania trzem kapelanom biłgorajskiej „S” tytułu Honorowego Obywatela Miasta Biłgoraja, współinicjator i współorganizator budowy w Biłgoraju Pomnika Krzyża Katyńskiego i Pomnika Jubileuszowego na 2000 lat chrześcijaństwa oraz powstania tablic pamiątkowych: Ofiar UB i Zbrodni Komunistycznych, Ofiar Gestapo, Kapelana „S” ks. Umiński Jan, ks. Jan Umiński, ks., ur. 25 VII 1930 w Rypinie, zm. 20 VI 1990 w Sulejowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, święcenia kapłańskie (1955). Jerzego Popiełuszki i XX-lecia „S”. 1990-2005 członek Zarządu Spółki do Zagospodarowania Wspólnot Gruntowych w Biłgoraju. Od 1991 członek Stowarzyszenia Internowanych Zamojszczyzny, od 1999 Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym Oddział w Lublinie. W 2006 członek Zarządu Powiatowego LPR. Redaktor i wydawca publikacji ''Kronika wydarzeń 1980-1990. Kalendarium biłgorajskiej „Solidarności”'', cz. I i II (Biłgoraj 2001-2004). 1995-1996 inicjator i współorganizator Regionalnego Festiwalu Pieśni Patriotycznej i Legionowej oraz redaktor i wydawca związany z festiwalem ''Śpiewnika pieśni patriotycznej i legionowej'' (Biłgoraj 1995, 1996).
II 1983 – IV 1989 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Zamościu/RUSW w Biłgoraju w ramach SOR krypt. Znienawidzony.
Region Środkowo-Wschodni, Biłgoraj