Jawłowska-Konstanciak Aldona Maria
Aldona Maria Jawłowska-Konstanciak (wcześniej: Jawłowska-Curlanis), ur. 8 XII 1934 w Warszawie, zm. 15 V 2010 tamże. Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego (1955) i Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Pedagogiczny (1958), doktorat (1965), habilitacja (1982), prof. (1992).
1955–1956 nauczyciel w liceum w Warce, 1958–1959 stypendystka Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego, 1960–1961 asystent na Wydziale Pedagogicznym UW, 1961–1965 stypendium doktoranckie, 1965–1973 pracownik naukowy (st. asystent, od 1968 adiunkt) na Wydziale Pedagogicznym UW, 1973–2004 pracownik Instytutu Filologii i Socjologii PAN (Zakładu Prognoz Społ., nast. Zakładu Badań nad Stylami Życia, Zakładu Estetyki, Zakładu Socjologii Teoretycznej, 1991–2004 kierownik Zakładu Teorii Kultury).
Członek ZMP, od 1956 ZMS, do 1979 PZPR, członek KIK w Warszawie.
III 1968 uczestniczka strajku studentów na UW, w składzie zespołu przygotowujących rezolucję popierającą studentów na Wydz. Pedagogicznym UW, 1976–1980 współpracowniczka KOR, nast. KSS „KOR” (uczestniczka procesów w Radomiu, zbierała podpisy na listach protestacyjnych), IX 1977 sygnatariuszka dokumentu programowego KOR Deklaracja Ruchu Demokratycznego. 1976–1989 uczestniczka niezależnego ruchu wydawniczego. Sygnatariuszka apelu 175 o powołanie komisji poselskiej z 6 I 1977 z żądaniem powołania nadzwyczajnej komisji sejmowej do zbadania nadużyć MO i SB podczas wydarzeń w Ursusie i Radomiu. Od 1977 zaangażowana w działalność Uniwersytetu Latającego, od I 1978 współzałożycielka i członek TKN, od X 1978 członek Rady Programowej, od 1978 redaktor „Zeszytów TKN”. Uczestniczka spotkań w niezależnym salonie kulturalnym Anny i Tadeusza Walendowskich, 23 VIII 1980 w gronie sygnatariuszy, którzy poparli apel 64 intelektualistów z 20 VIII 1980 popierający postulaty strajkujących stoczniowców.
Od IX 1980 w „S” IFiS PAN. 1981 współzałożycielka Informatora Wewnętrznego Nauczycieli Zrzeszonych w „S” Regionu Mazowsze „Rozmowy”. 1980–1981 uczestniczka prac Komisji Kultury Niezależnej Regionu Mazowsze. IX–X 1981 ekspert ds. kultury I KZD.
Po 13 XII 1981 w ukryciu (m.in. u Wojciecha Eichelbergera). 1982–1990 współzałożycielka i członek redakcji „Karty”, autorka (ps. Olgierd Selim). 9 II 1982 internowana, przetrzymywana w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Grochowie i Gołdapi, 26 VI 1982 zwolniona. Publicystka „Czasu Przyszłego” i „Kultury Niezależnej”, współpracowniczka wydawnictwa Krąg. Od 1987 nauczyciel akademicki UW: od 1989 pracownik Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, od 1990 Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW.
Autorka licznych publikacji, m.in.: Drogi kontrkultury (1975), Za szklaną ścianą. Raport o obozie odosobnienia dla kobiet w Gołdapi (Wyd. Społeczne KOS 1982), Więcej niż teatr (1988).
Wyróżniona odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2001), odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
30 XI 1976 – 28 X 1985 rozpracowywana przez Wydz. III/III- -2/III-1/III KS MO/SUSW w ramach SOS/SOR krypt. Jawa.