Jóźwiakowski Julian Piotr
Julian Piotr Jóźwiakowski, ur. 27
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1949 w Szczecinie, zm. 15 IV 2019 w Szczecinie. Ukończył Technikum Ekonomiczne tamże (1969).
1980–1981 w PZPR.
1969–1975 zatrudniony w Rozgłośni Polskiego Radia w Szczecinie, 1975–1982 kierownik Działu Produkcji Filmowej w Ośrodku Telewizyjnym tamże.
W VIII 1980 przew. KS podczas strajku w zakładzie.
Od IX 1980 w „S”; przew. KZ; VI 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorza Zachodniego.
17 XII 1981 aresztowany, osadzony w Izbie Zatrzymań KW MO w Szczecinie (podjął głodówkę protestacyjną), 22 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Goleniowie i Wierzchowie Pomorskim (13 II 1982 wraz z kilkudziesięcioma internowanymi pobity), 10 III 1982 zwolniony. 26 III 1982 zwolniony z pracy na skutek decyzji komisji weryfikacyjnej. 1983–1984 zatrudniony w Powszechnej Agencji Handlowej w Szczecinie, 1985 – 1990 pracownik Spółdzielni Pracy Trykot tamże.
1990–1991 zatrudniony w Ośrodku PRiTV w Szczecinie, w 1991 w laboratorium fotograficznym i sklepie Best tamże, w 1992 w Biurze Handlowo-Usługowym Talent tamże, w 1993 dyr. Regionalnego Przedsiębiorstwa Związkowego „Solidarność” przy ZR Pomorza Zachodniego w Szczecinie, 1993–1994 prezes szczecińskiego Radia ABC, 1995–1996 akwizytor Polskich Książek Telefonicznych. 1999 pracownik Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego PBK SA. Od 1999 na rencie.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2011).
6 XII 1974 – 11 I 1990 rozpracowywany przez Wydz. II/III/WOKPP KW MO/WUSW w Szczecinie w ramach SO/KE krypt. Ośrodek/Helios/Koreks.
Ewa Tierling-Śledź