Judek Andrzej
Andrzej Judek, ur. 4 VIII 1946 w Poznaniu. Absolwent Politechniki Poznańskiej, Wydz. Elektryczny (1972).
1964 –1980 członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich.1972–1995 konstruktor elektronik w Wielkopolskich Zakładach Teleelektronicznych Telkom-Teletra w Poznaniu.
Od IX 1980 w „S”; od
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1981 wiceprzew. KZ, VI 1981 delegat na I WZD Regionu Wielkopolska; od 15 VII 1981 wiceprzew. ZR.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Gębarzewie i Kwidzynie (14 VIII 1982 jeden z 60 pobitych, od 20 VIII 1982 do 30 VIII 1982 uczestnik protestu głodowego przeciwko brutalnemu traktowaniu internowanych, przewieziony do szpitala we Fromborku), 9 XII 1982 zwolniony. Od 1983 uczestnik Archidiecezjalnego Duszpasterstwa Ludzi Pracy, współorganizator Ogólnopolskich Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę. XII 1987 współzałożyciel poznańskiego Zarządu Klubu Politycznego Ład i Wolność, Fundacji Rozwoju Telekomunikacji Granit w Poznaniu. W 1988 współzałożyciel, wiceprzew. Klubu Politycznego Sierpień ’80. 1985–1987 przew. Rady Pracowniczej WZT Telkom-Teletra, 1988 doradca Rady Pracowniczej. 1988–1992 członek KIK.
W 1989 członek KO w Poznaniu. W 1989 współtwórca Wydawnictwa Wielkopolanin SA (członek zarządu). W 1990 współzałożyciel PChD (1990–1994 wiceprzew. w Regionie Wielkopolskim). W 1991 współzałożyciel w Poznaniu Stowarzyszenia Wspólnota Polska. 1994 członek-założyciel Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Archidiecezji Poznańskiej (od 2002 wiceprezes Zarządu Głównego), od 1995 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Katolickich w Poznaniu, od 2012 Społecznego Komitetu Odbudowy Pomnika Wdzięczności Stowarzyszenie w Poznaniu. 1995–2011 dyr. ds. administracji i transportu w V33 Polska Sp. z o.o. w Zakrzewie. Od 2011 na emeryturze. Odznaczony Medalem Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność (2010).
28 I – 21 VIII 1980 rozpracowywany przez Wydz. IIIA KW MO w Poznaniu w ramach SOS krypt. Albinos; 20 VIII 1980 – 8 XI 1989 przez Wydz. II/Wydz. V KW MO/WUSW w ramach KE/SOS krypt. Judasz/Przewodniczący.