Encyklopedia Solidarności Karwecki Leszek Aleksander - Biogramy -

Leszek Aleksander Karwecki, ur. 28 VIII 1953 w Solcu Kujawskim. Absolwent Akademii Bydgoskiej Kazimierza Wielkiego (obecnie Uniwersytet Kazimierza Wielkiego), kierunek politologia (2002).

W 1972 referent administracyjno-gospodarczy w Spółdzielni Inwalidów Współpraca w Bydgoszczy, XI 1972 – I 1973 spedytor w Bydgoskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Inżynieryjnego, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1973 – VII 1977 samodzielny referent ds. zaopatrzenia w Spółdzielni Inwalidów Twórczość, VIII 1977 – IV 1984 kierownik magazynu w WSS Społem w Bydgoszczy. 1972-1973 członek ZSMP.

We IX 1980 jeden z inicjatorów Komitetu Założycielskiego „S” przy WSS Społem w Bydgoszczy, przewodniczący Koła Zakładowego nr 10 „S” tamże, członek KZ „S”. Założyciel i członek Komisji ds. Żywności przy ZR Bydgoskiego. W 1981 uczestnik Krajowych Konferencji ds. Żywności. 19 III 1981 organizator blokady dostaw żywności wymierzonej w MO, Komitet Miejski i Komitet Wojewódzki PZPR, Urząd Miejski i Urząd Wojewódzki (bojkot formalnie trwał do 13 XII 1981), organizator akcji blokowania sprzedaży żywności wśród elit partyjnych.

13 XII 1981 – 8 III 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Potulicach. Współtwórca, współwydawca (ze Stanisławem Świątkiem, Zbigniewem Ankiersteinem, Antonim Szymkowskim) gazetki więziennej „Wiadomości Potulickie”, uczestnik głodówek. Po wyjściu z internowania przeniesiony na gorsze stanowisko pracy, kilkakrotnie przesłuchiwany, zatrzymywany (odmówił podpisania lojalki), w 1984 zmuszony do zmiany pracy. 1982-1984 zaangażowany w kolportaż. 1982-1989 uczestnik Mszy za Ojczyznę, współorganizator spotkań opozycjonistów w Kościele św. Andrzeja Boboli. II 1986 – XI 1990 zatrudniony w Regionalnym Związku Spółdzielni Inwalidów.

1990–1994 własna działalność gospodarcza, II 1995 – VIII 2007 referent w Wydz. Gospodarki i Geodezji w Urzędzie Miasta w Bydgoszczy. W 1995 w ROP, w 1996 w AWS; w 2004 członek Inicjatywy dla Polski Aldony Kameli Sowińskiej; od 2005 w PiS. Od XI 2007 specjalista w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Bydgoszczy.

Wyróżniony Odznaką XXV-lecia NSZZ „S” (2005).

Katarzyna Grysińska-Jarmuła