Kawalec Stefan
Stefan Kawalec, ur. 25 VIII 1953 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Matematyki, Mechaniki i Informatyki, kierunek: matematyka (1979).
1978–1982 matematyk w Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa PKP w Warszawie.
9 III 1968 uczestnik demonstracji – pochodu studentów z Politechniki Warszawskiej na UW, 1972 współautor (z Konradem Bielińskim, Sergiuszem Kowalskim, Stanisławem Krajewskim i Marianem Srebrnym) rezolucji przeciwko likwidacji ZSP i powołaniu SZSP, od 1973 uczestnik niezależnych spotkań samokształceniowych, m.in. u Aleksandra Małachowskiego, 1976 współorganizator zbiórki podpisów studentów UW pod listem do Rady Państwa w obronie Jacka Smykała i Stanisława Kruszyńskiego, od 1976 współpracownik KOR/KSS KOR, uczestnik akcji pomocy dla robotników Ursusa i Radomia, organizator pomocy dla robotników z Grudziądza, obserwator procesów w Radomiu. 1977 współorganizator petycji studentów warszawskich do Sejmu PRL ws. powołania nadzwyczajnej komisji do zbadania działalności organów ścigania po VI 1976, 1977 współzałożyciel warszawskiego SKS, 1977–1980 współpracownik niezależnych pism „Robotnik” i „Głos”, uczestnik akcji ulotkowych, prowadził bibliotekę wydawnictw niezależnych, opiekun grupy grudziądzkiej Edmunda Zadrożyńskiego, współpracownik NOW-ej (m.in. 1980 uczestnik akcji „Prezent dla maturzysty” (akcja rozdawania książki Stefana Żeromskiego Na probostwie w Wyszkowie wydanej przez NOW-ą przed wejściem do 50 warszawskich szkół średnich), autor publikacji Opozycja demokratyczna w Polsce (wydarzenia czerwcowe i rok działalności Komitetu Obrony Robotników) (Głos 1979).
VIII 1980 aresztowany, zwolniony na mocy porozumień sierpniowych.
Od IX 1980 w „S”, współtwórca jej struktur w COBiRTK PKP i regionie, wiceprzew. KZ, współpracownik Ośrodka Badań Społecznych Regionu Mazowsze, uczestnik spotkań zespołu ekspertów ekonomicznych „S” pod kierownictwem Janusza Beksiaka. VI 1981 delegat na I WZD Regionu Mazowsze, od VI 1981 członek ZR, IX/X 1981 delegat na I KZD (członek Komisji Programowej), XII 1981 na II WZD.
13 XII 1981–16 VI 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce (nie wrócił z przepustki), do XII 1982 w ukryciu, współpracował z Bogusławem Gołębiewskim z MRKS, zwolniony z pracy. 1983–1989 współredaktor pisma „Solidarności” COBiRTK PKP. 1983 ujawnił się. 1983–1989 asystent, nast. st. asystent w Instytucie Funkcjonowania Gospodarki Narodowej Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.
1989–1991 dyr. generalny w Ministerstwie Finansów, szef doradców ekonomicznych wicepremiera i ministra finansów, 1991–1994 wiceminister finansów. 1994 założyciel i członek Towarzystwa Ekonomistów Polskich. 1994–2002 szef Zespołu Doradców Zarządu i szef strategii w Banku Handlowym SA w Warszawie, 2002–2003 wiceprezes Commercial Union Polska Sp. z o.o., nast. gł. doradca prezesa Grupy Commercial Union w Polsce. 2003–2006 dyr. zarządzający ds. strategii Grupy PZU SA, od 2006 własna działalność gospodarcza (Stefan Kawalec – Doradztwo Strategiczne), od 2008 wspólnik i prezes zarządu spółki Capital Strategy Sp. z o.o.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
22 I 1973–6 II 1974 rozpracowywany przez Wydz. III KS MO w ramach KE krypt. Parys, 6 II 1974–23 II 1977 przez tenże w ramach SOR krypt. Samorząd, 6 II 1974–31 VII 1978 przez tenże w ramach SOR krypt. Samorząd, 31 VII 1978–10 III 1980 przez Wydz. III-2 KS MO w ramach SOR krypt. Samorząd/Matematyk, 10 III 1980–5 III 1981 przez Wydz. IIIA-1 KS MO w ramach SOR krypt. Matematyk, 5 III 1981–26 XI 1983 przez Wydz. II KS MO/SUSW w ramach SOR krypt. Matematyk, 26 XI 1983–9 VIII 1984 przez Wydz. V-1 SUSW w ramach SOR krypt. Matematyk, 9 VIII 1984–16 I 1990 przez Wydz. III SUSW w ramach KE krypt. Matematyk.
Region Mazowsze, Warszawa