Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Kiernicka Urszula

Urszula Kiernicka, ur. 15 III 1922 w Brzeżanach (woj. tarnopolskie, obecnie Ukraina); zm. 14 II 1994 w Gliwicach. Ukończyła Szkołę Gospodarczą w Brzeżanach (1943).

W 1943 wysiedlona do woj. kieleckiego, od 20 VI 1945 w Gliwicach. W 1947 ukończyła kurs pisania na maszynie i stenografii. 1 VII 1945 – VIII 1946 zatrudniona w Wydziale Gospodarczym Zjednoczenia Przemysłu Nawozów Sztucznych i Gazów Technicznych w Gliwicach; 1 IX 1946 – VIII 1947 Przedszkolu przy Wydz. Gospodarczym Zjednoczenia Przemysłu Nieorganicznego tamże; IX 1947 – 19 XII 1949 w Zjednoczenia Przemysłu Nawozów Sztucznych tamże; 1952-1982 w Biurze Studiów, Projektów i Realizacji Inwestycji BIPROKWAS w Gliwicach; od 1982 na emeryturze. Od III 1948 w PPR, następnie w PZPR.

Od IX 1980 w „S”.

1982-1986 razem z Wacławem Nawrockim w mieszkaniu jego matki w Gliwicach, Wacławem Jaroszem i Jerzym Łoikiem drukowała „RIS” sygnowany przez RKW „S” i „Biuletyn Dolnośląski”. Wspólnie z Marianem Cyranowskim kolporterka wydawnictw podziemnych na terenie Gliwic i innych miast. Członek podziemnej struktury „S” zawiązanej 2 IV 1985 w Biprokwasie, której zadaniem był kolportaż ulotek RKW Regionu Śląsko-Dąbrowskiego, „RIS” i in. wydawnictw. W IV 1986 swoje mieszkanie w Gliwicach przy ul. Styczyńskiego 11/3 udostępniła na lokal konspiracyjny przeznaczony do składowania i magazynowania materiałów poligraficznych oraz wykonywania prac introligatorskich przy wydawnictwach podziemnych. 14 IV 1986 po przeszukaniu mieszkania zatrzymana i przewieziona do WUSW w Katowicach; 15 IV 1986 tymczasowo aresztowana, 27 V 1986 osadzona w AŚ WUSW w Katowicach; 8 VII 1986 areszt przedłużono do 29 VIII 1986, uchylono 31 VII 1986 na mocy amnestii, zwolniona 1 VIII 1986. Uczestniczyła w działalności Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy kościele św. Krzyża w Gliwicach (spotkania czwartkowe).

Od 22 IV 1985 rozpracowywana w ramach SOR krypt. Grupa.

Halina Żwirska

Opcje strony

do góry