Kijowski Andrzej
Andrzej Kijowski, ur. 29 XI 1928 w Krakowie, zm. 29 VI 1985 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydz. Filologii Polskiej (1954).
Od 1954 członek ZLP, od 1958 członek polskiego Pen Clubu.
Pisarz, eseista, publicysta, scenarzysta; w 1950 debiut literacki w prasie na łamach tygodnika „Wieś”. 1951–1954 redaktor krakowskiego „Życia Literackiego”, 1954–1955 kierownik Redakcji Współczesnej Wydawnictwa Literackiego, 1955–1956 redaktor „Nowej Kultury”, 1955–1958 w Państwowym Instytucie Wydawniczym, 1958–1985 w redakcji miesięcznika „Twórczość”, autor Kronik Dedala. 1960 wyjechał do Paryża na stypendium; 1960–1961 przebywał w USA jako stypendysta Fundacji Forda; 1961–1963 w „Przeglądzie Kulturalnym” w Warszawie, 1967–1968 kierownik literacki Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy, zwolniony po III 1968.
29 II 1968 autor przyjętej na nadzwyczajnym zebraniu Oddziału Warszawskiego ZLP rezolucji pisarzy polskich żądającej m.in. zniesienia cenzury; XII 1974 sygnatariusz Listu 15 ws. zapewnienia Polakom w ZSRS dostępu do polskiej kultury i szkolnictwa, 31 I 1976 Listu 101 do Sejmu PRL przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL, XII 1976 listu do Sejmu PRL o powołanie komisji do zbadania skutków represji wobec uczestników protestów robotniczych w Radomiu i Ursusie, V 1977 listu w obronie aresztowanych członków i współpracowników KOR. 1976–1980 współzałożyciel i członek kierownictwa PPN, autor publikacji PPN; autor w niezależnych pismach „Zapis”, „Krytyka”. Od 1977 w Komisji Obywatelskiej kontrolującej wydatki KOR/KSS KOR; objęty zakazem druku. 1978–1979 współzałożyciel, członek Rady Programowej i wykładowca TKN.
20 VIII 1980 sygnatariusz Apelu 64 intelektualistów popierającego postulaty strajkujących robotników Wybrzeża, VIII 1980 ekspert MKS w Szczecinie. 1981–1982 dyr. Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. 11–12 XII 1981 uczestnik Kongresu Kultury Polskiej w Warszawie.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Białołęce i Jaworzu, 23 XII zwolniony. II 1982 złożył rezygnację ze stanowiska dyr. teatru w proteście przeciwko stanowi wojennemu. 1982–1983 w redakcji podziemnego pisma „Nowy Zapis”.
Autor powieści, opowiadań i scenariuszy filmowych, m.in. Miniatury krytyczne (1961), Dziecko przez ptaka przyniesione (1968), Grenadier-król (1972), Listopadowy wieczór (1972), Niedrukowane (NOWa 1977, 1978), Kroniki Dedala. Szkice i kroniki (1986), Rachunek naszych słabości (1994).
Laureat wielu nagród literackich, m.in. Nagrody RWE (1964), Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1965) i Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (1968).
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).
1977–1985 rozpracowywany przez Wydz. IV Dep. III w ramach SOR krypt. Pegaz.
Region Mazowsze, Warszawa