Kossowski Hubert Andrzej
Hubert Andrzej Kossowski, ur. 2 X 1937 w Warszawie. 1955-1958 student Szkoły Głównej Służby Zagranicznej w Warszawie, w 1961 szkołę rozwiązano z powodu zaangażowania studentów w działalność antykomunistyczną; absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Prawa i Administracji (1973).
1959-1960 pracownik Spółdzielni Projektowej Skala w Warszawie, 1960-1964 Centrali Handlu Zagranicznego Moto-Import tamże, 1964-1966 Zjednoczenia Zaplecza Technicznego Motoryzacji tamże, 1966-1967 Przedsiębiorstwa Poszukiwań Geofizycznych tamże, 1966-1974 Pracowni Sztuk Plastycznych tamże, 1974-1976 Kampinoskiego Parku Narodowego, 1976-1982 Dyrekcji Rozbudowy Miasta Warszawa-Północ, 1983-1984 skupu zboża, 1984-1986 Zjednoczenia Budownictwa Zakładowego Praga-Północ, 1986-1989 ZBZ Praga-Południe. W III 1953 uczestnik akcji ulotkowej po śmierci Józefa Stalina, zatrzymany, zwolniony po przesłuchaniu. X-XI 1956 uczestnik wieców studenckich wspierających Powstanie Węgierskie, w 1957 sygnatariusz listu protestacyjnego studentów SGSZ do ONZ ws. uwolnienia przywódców Powstania Węgierskiego; uczestnik demonstracji po rozwiązaniu tygodnika „Po prostu”. W III 1968 uczestnik wieców studenckich w Warszawie, wykonawca i kolporter ulotek.
Od IX 1980 w „S”, przewodniczący Tymczasowej KZ w DRM, następnie przewodniczący KZ, współzałożyciel i główny redaktor komunikatów KZ; w 1981 delegat na I WZD Regionu Mazowsze; organizator Terenowych Komisji Współpracy w Regionie Mazowsze; autor i wydawca streszczenia nowej koncepcji wyborów do rad narodowych.
XII 1981 – XI 1982 współorganizator struktury podziemnej w DRM, od 1982 członek MKK, szef MKK Śródmieście; XII 1981 – VI 1982 współzałożyciel i redaktor podziemnego pisma informacyjnego; organizator benzyny i części samochodowych dla duszpasterstw, drukarz przepustek; w 1982 organizator grupy specjalnej, organizator i uczestnik akcji ulotkowych. W XI 1982 uczestnik akcji zasmrodzenia Teatru Wielkiego przez akademią ku czci rewolucji październikowej; zwolniony z pracy; w połowie XI 1982 aresztowany, osadzony w AŚ Warszawa-Mokotów, w połowie VIII 1983 zwolniony na mocy amnestii. 1984-1989 zaangażowany w próby reformy spółdzielczości.
1989-1991 członek założyciel PC; 1989-1993 kierownik administracji w KO przy Przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie. 1990-1994 radny m.st. Warszawa. 1994-2001 członek założyciel Komitetu Polska-Czeczenia, członek Zarządu. 1996-1998 doradca Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej Politechnika, 1998-2003 starszy inspektor Biura Rzecznika Interesu Publicznego, od 2003 na emeryturze.
Autor publikacji o Powstaniu Warszawskim i historii PRL.