Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Kowolik Stanisław

Stanisław Kowolik, ur. 4 XI 1953 w Piekarach Śląskich. Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach, Wydz. Mechaniczno-Technologiczny (1979). Studia podyplomowe: Wydz. Prawa i Administracji UŚl (1994), Instytut Socjologii, Wydz. Filozoficzny UJ (2001), Ośrodek Studiów Europejskich UŚl (2002). Absolwent Wydz. Teologii KUL (2003). Doktorant Wydz. Nauk Społecznych KUL.

1975-1976 pracownik ZAMET w Tarnowskich Górach, 1976-1979 Huty Cynku Miasteczko Śląskie, 1979-1984 Biura Projektów Przemysłu Tworzyw i Farb Proerg w Gliwicach oddział Tarnowskie Góry.

Od IX 1980 w „S”, członek KZ w Proerg w Gliwicach oddział Tarnowskie Góry.

Po 13 XII 1981 działacz podziemia, organizator konspiracyjnych spotkań; 1 III 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu, 27 IV 1982 aresztowany, 20 V 1982 skazany wyrokiem Sądu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na sesji wyjazdowej w Katowicach na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat. Ponownie internowany 30 VIII 1982 w Ośr. Odosobnienia w Zabrzu-Zaborzu, zwolniony 30 XI 1982. 1984-1989 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach, współorganizator KIK. W 1984 zatrudniony w Fabryce Wyrobów Metalowych Metalplast w Tarnowskich Górach, 1984-1991 w Zakładach Aparatury Chemicznej Chemet w Tarnowskich Górach. W 1985 współpracownik RKW „S” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego, przewodniczący delegatury RKW w Tarnowskich Górach. 1985-1988 autor (ps. Tomasz, Karol Wiktorski), redaktor i drukarz podziemnego pisma „Anty-k”. W II 1988 uczestnik Zgromadzenia Działaczy NSZZ „S” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego w Łączy, w II 1989 Zgromadzenia Delegatów NSZZ „S” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego w Ustroniu-Polanie.

1989-1991 przewodniczący KZ w Chemecie. 1990-1991 delegat na kolejne WZD Regionu Śląsko-Dąbrowskiego i KZD. 1990-1991 w PC. 1991-1994 z-ca burmistrza Tarnowskich Gór. 1993-1995 członek Rady ds. Samorządu Terytorialnego przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie. W 1993 założyciel i prezes Fundacji Krzewienia Katolickiej Nauki Społecznej im. bł. Adolfa Kolpinga w Tarnowskich Górach. 1993-1997 poseł RP z listy BBWR, przewodniczący Parlamentarnego Zespołu ds. Rodziny. 1996-1997 członek Bloku dla Polski. 1997-1999 pracownik firmy Signum Sp. z o.o. Od 1999 z-ca dyr. w Ośrodku Pomocy Społecznej w Chorzowie. 2004-2006 w LPR; od 2007 w PiS. Od 2006 radny Miasta Tarnowskie Góry z listy PiS, od 2010 przewodniczący Rady Miasta Tarnowskie Góry.

Weronika Rudnicka

Opcje strony

do góry