Koziar Jan Andrzej
Jan Andrzej Koziar, ur. 27
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1943 w Woli Mieleckiej k. Mielca. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Nauk Przyrodniczych (1966).
1966-1967 asystent stażysta, 1967-2008 pracownik naukowy w Instytucie Nauk Geologicznych UWr. W III 1968 uczestnik demonstracji we Wrocławiu. Od 1976 kolporter wydawnictw KOR uczestnik zbiórek pieniędzy dla KOR.
Od IX 1980 w „S”; członek Koła w Instytucie Geologii UWr.
Po 13 XII 1981 współorganizator akcji ulotkowej RKS „Solidarność Zwycięży”: do 31 VIII 1982 grupa Młyn, realizująca akcję, rozrzuciła ok. 500 tys. ulotek. Konstruktor wielu urządzeń usprawniających funkcjonowanie podziemia, m.in. stempli ręcznych, zwijarki do ponownego zwijania ostemplowanych taśm oraz tzw. offsetu płaskiego i bębnowego. Od VII 1982 bliski współpracownik Władysława Frasyniuka, IX/X 1982 ukrywał go w swoim mieszkaniu, po aresztowaniu W. Frasyniuka 5 X 1982 w ukryciu na terenie Wrocławia do II 1989, poszukiwany listem gończym. Autor ok. 90 artykułów w prasie podziemnej i 10 broszur (m.in. pod ps. Władysław Michalczyk, Andrzej Sadowski). Współpracownik podziemnych wydawnictw: Vist, Constans i Akademia Sztuk Wszelakich. 1984-1987 członek zespołu redakcyjnego podziemnego pisma „Solidarność Dolnego Śląska”. W 1984 w porozumieniu z RKS redaktor i organizator druku 250 tys. ulotek wzywających do bojkotu wyborów do rad narodowych. W 1985 organizator Rady Oświaty Niezależnej przy RKS Dolny Śląsk. Wydawca pakietu 7 broszur ''Podstawowe dokumenty NSZZ Solidarność'' w ramach „Biblioteczki Pracownika” oraz serii broszur „Demokracja Gospodarcza”.
IV-VI 1989 członek Wrocławskiego KO, organizator szkoleń, doradca kandydata do Sejmu (następnie posła RP) Andrzeja Piszela. Od 1994 członek Unii Własności Pracowniczej. 1994-2001 działacz Sekcji Ekonomicznej wrocławskiego KIK, od 2000 ekspert w Polskim Lobby Przemysłowym im. Eugeniusza Kwiatkowskiego. Od 2008 na emeryturze, kontynuuje pracę naukową w założonej przez siebie Wrocławskiej Pracowni Geotektonicznej.
Autor wielu publikacji z zakresu ekonomii, historii oraz prac naukowych z zakresu geotektoniki.
Od 11 XI 1982 rozpracowywany przez Wydz. V-1 KW MO/Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Bastion.
Maciej Olejniczak